هاری و ......

عنوان: روشهاي مراقبت آنفلوانزاي پرندگان در انسان

مقدمه:
بیماری آنفلونزای پرندگان نوعی از آنفلونزای A می باشد که در جمعیت حیوانات بخصوص ماکیان (بیماری در سایر حیوانات نظیر خوک ، سگ ، گربه و ... نیز دیده شده است) ایجاد می گردد و می تواند در انسان نیز موجب ایجاد نوع حاد با مرگ و میر بالا شود . سويه H5N1 که توانایی ایجاد فرم حاد بیماری را در انسان دارد اخیرا در جمهوری روسیه و قزاقستان در بین پرندگان شیوع یافته بطوری که تاکنون 120 هزار قطعه ماکیان در روسیه و 9 هزار قطعه ماکیان در قزاقستان تلف یا معدوم شده است (تاکنون 150 میلیون قطعه طیور در آسیای جنوب شرقی بعلت ابتلا به این نوع سویه ویروس معدوم یا تلف شده است ). پرندگان مهاجر از جمله غاز و اردک منبع طبيعي مي‌باشند و بعلت مهاجرت اين پرندگان از جمهوري هاي ياد شده كشور ما نيز در خطر بروز موارد بيماري در بين پرندگان اهلي و وحشي بومي ‌و به تبع آن افراد انساني مي‌باشد. هر چند انتقال ويروس از پرنده به انسان به آساني صورت نمي‌گيرد و موارد انساني گزارش شده نيز بيشتر در ارتباط با تماس مستقيم با پرندگان آلوده يا تلف شده بوده است ليكن در صورت موتاسيون و فراهم شدن شرايط انتقال ويروس به انسان و همچنين كسب توانايي انتقال ويروس از انسان به انسان ديگر (هنوز تأييد نشده است) مي‌تواند منجر به يك پاندمي ‌آنفلوانزا گردد. طيور در معرض خطر ابتلا جوجه‌ها، بوقلمون، اردك و غاز مي‌باشند و انواع بومي‌اين پرندگان به دليل احتمال تماس با انواع پرندگان مهاجر بيشتر امكان بروز بيماري را داشته و مي‌توانند بعنوان منبع بيماري مطرح ‌باشند. در ايران هنوز اين سويه ويروس بعنوان عامل بيماري‌زا در انسان و يا جمعيت حيوانات ثبت و گزارش نشده است ولي افرادي كه با طيور سر و كار دارند (كاركنان مرغداري‌ها، پرسنل دامپزشكي، پرسنل محيط زيست و...) و يا از مناطقي كه بيماري اندميك مي‌باشد مراجعت كرده‌اند در معرض خطر بوده و بايستي تحت مراقبت قرار گيرند. موارد زير در معرض خطر بيماري مي‌باشند: وجود علائم باليني بيماري تنفسي حاد كه علتي براي آن مشخص نشود. مرگ بدليل بيماري تنفسي حاد كه نتوان علتي براي آن مشخص نمود. تماس‌هاي شغلي شامل: كارگران مزارع ماكيان اهلي (مرغداري‌ها، پرورش اردك، بوقلمون و شتر مرغ) و خوك، افرادي كه در حمل طيور زنده و يا معدوم شده فعاليت دارند و افرادي كه در مغازه‌هاي فروش حيوانات زنده كار مي‌كنند. آشپزها و مشاغل مشابه كه با ماكيان اهلي زنده يا اخيراً كشته شده سر و كار دارند. فروشندگان پرنده‌هاي دست‌آموز. دامپزشكان شاغل در صنعت طيور. افرادی که در آزمایشگاههایی که نمونه ها برای ویروس آنفلونزای A/H5 وA/H7 بررسی می شوند ، فعالیت دارند . کارکنان مراقبت های بهداشتی افراد ساكن در مناطقي كه مرگ ماكيان خانگي و پرندگان وحشي بيش از حد مورد انتظار اتفاق افتاده است. سابقه مسافرت 7 روز قبل از شروع علائم به کشور یا منطقه ای که طغیان آنفلونزایA(H5N1) در جمعیت حیوانی گزارش شده است (ويتنام، چين، لائوس، تايلند، كمبوجيه، اندونزي، كره، ژاپن، پاكستان، روسيه و قزاقستان) به همراه حداقل يكي از موارد زير: تماس (كمتر از يك متر) با ماكيان زنده يا مرده، پرندگان وحشي يا خوك در هر جايي از كشورهاي فوق. مراجعه به محلي كه ماكيان اهلي يا خوك مبتلا (تأييد شده) در 6 هفته قبل وجود داشته‌اند. تماس (لمس كردن يا فاصله شنيدن صحبت معمولي) با يك مورد انساني تأييد شده آلوده به آنفلوانزاي A/H5 تماس (لمس كردن يا فاصله شنيدن صحبت معمولي) با يك شخص مبتلا به بيماري حاد تنفسي با علت نامعلوم كه بعداً منجر به مرگ وي شده است. اطلاعات مورد نياز:
نظر به اهميت راه انتقال بيماري اطلاعات اوليه در مورد سابقه تماس جهت اقدامات بعدي بسيار با اهميت است و اطلاعات زير در موارد تشخيص داده شده مورد نياز مي‌باشد: - زمان شروع علائم بيماري
- سابقه تماس با ماكيان
- وجود مرگ و مير بيش از حد انتظار در ماكيان منطقه
- شغل
- سابقه تماس با موارد تأييد شده انساني
- سابقه تماس با افرادي كه بدليل ابتلا به بيماري حاد تنفسي بدون علت مشخصي فوت كرده‌اند تعاریف موارد مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 تعریف مورد مشکوک مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7
هر بیمار تب دار (درجه حرارت بیشتر از 38 درجه سانتی گراد ) به همراه حداقل یکی از علائم سرفه ، گلودرد ، تنگی نفس ، و كونژونكتيويت به همراه حداقل یک از یافته های زیر :
1) سابقه تماس در 7 روز قبل از شروع علائم با پرندگان بخصوص مرغ که بدلیل یک بیماری مرده باشد .
2)وجود سابقه تماس در طی 7 روز قبل از شروع علائم با يك مورد تایید شده آنفلونزای A/H5 و A/H7 که در مرحله واگیر داری بیماری بوده است (یک روز قبل از شروع علائم تا 7 روز بعد از شروع علائم) .
3) سابقه تماس در طی هفت روز قبل از شروع علائم با سطوح و محیط آلوده به عامل آنفلونزای پرندگان
4) در طی هفت روز قبل از شروع علائم سابقه کار در آزمایشگاهی که نمونه های انسانی یا حیوانی مشکوک به آلودگی آنفلونزای پرندگان بسیار بیماری زا (HPAI ) داشته اند .
5) وجود یک تست آزمایشگاهی مثبت آنفلونزای A که نتواند نوع ویروس را مشخص کند . II مرگ بدلیل بیماری حاد تنفسی با علت نامشخص و حداقل یکی از موارد زیر : 1) اقامت در مناطقي كه موارد مشكوك يا تأييد شده آلودگي با آنفلوانزاي بسيار بيماري‌زا (HPAI) گزارش شده است.
2) وجود سابقه تماس در طي 7 روز قبل از شروع علائم با يك مورد تأييد شده انساني آنفلوانزاي A/H5 كه در مرحله واگيرداري بيماري بوده است. تعریف مورد احتمالی مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 : هر بیمار مشکوک به همراه شواهد آزمایشگاهی محدود برای آنفلونزای A/H5 وA/H7 (جداسازی آنتی بادی اختصاصی H5 یا H7 در یک نمونه سرم ) تعریف مورد قطعی مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 : مورد مشكوك يا محتمل به همراه حداقل يكي از آزمايش‌هاي زير: 1) نتیجه کشت مثبت برای آنفلونزای A/H5 و A/H7
2) PCR مثبت برای آنفلونزای A/H5 و A/H7
3) روش IFA با بکار بردن موکلونال آنتی بادی آنفلونزای A/H5 و A/H7 مثبت
4)چهار برابر افزایش تیتر آنتی بادی اختصاصی آنفلونزای A/H5 و A/H7 در دو نمونه سرم پيگيري موارد مشكوك انساني:
موارد مشكوك انساني بايستي طبق ليست خطي از شهرستان به دانشگاه و از دانشگاه به مركز مديريت بيماري‌ها گزارش گردند و فرم بررسي اپيدميولوژيك تكميل و پس از بهبودي يا فوت ارسال گردد. موارد مشکوک بایستی تا 24 ساعت پس از قطع تب در بیمارستان تحت نظر قرار گیرند ، یا در صورتی که علت دیگری برای بیماری تشخیص داده شده زودتر مرخص گردند . اقدامات پیشگیری از انتقال تنفسي و بهداشت دست‌ها (شست و شوی دست ها با آب و صابون به مدت 15 تا 20 ثانیه )برای کاهش خطر انتقال ویروس بسیار با اهمیت است . ارزيابي موارد مشكوك:
یک نمونه از مجرای تنفسی برای موارد مشکوک گرفته شود (برای مثال سواپ نازوفارنكس ) ، نمونه باید برای آنفلونزای A به روش RT-PCR بررسی شود و در صورت مثبت بودن برای H1 وH3 با همین روش بررسی شود . دو نمونه سرم مرحله حاد (هفته اول شروع بيماري) و مرحله نقاهت (بعد از سه هفته از شروع بيماري) جهت بررسي آنتي‌بادي آنفلوانزاي پرندگان تهيه شود. اقدامات لازم در هنگام بروز آنفلوانزاي پرندگان در مرغداري‌ها براي افراد در معرض خطر
پس از تایید اولین مورد آلودگی ماکیان به A/H5 در صورت بروز مورد مشکوک به آنفلونزا در مرغداری بر اساس گزارش اداره کل دامپزشکی استان ، داروی ضد ویروس Oseltamivir به میزان 75 میلیگرم روزانه و در صورت نبود این دارو داروی آمانتادین به میزان 200 میلیگرم روزانه برای کارکنان مرغداری و افراد شاغل در آن شروع می گردد تا نتایج آزمایشگاهی نشان دهد که علت بروز آنفلونزای H5 نمی باشد که پس از اعلام علل دیگر دارو قطع می گردد و در صورت تایید وجود H5 دارو حداقل برای 7 روز یا زمانی که افراد در تماس ماکیان عفونی در مرغداری مزبور و مرغداری های با شعاع یک کیلومتر یا سطوح و محیط آلوده هستند ، تجویز می گردد . در صورت تأييد وجود H5 در اولين فرصت نسبت به واكسيناسيون اين افراد و شاغلين در مرغداري هاي تا شعاع پنج كيلومتري بر عليه آنفلوانزاي انساني نيز اقدام مي‌گردد. همچنين استفاده از وسايل ايمني شامل: دستكش يك بار مصرف، روپوش يا لباس مناسب آستين بلند، چكمه يا روكفشي یک بار مصرف ، عینک برای محافظت غشاء مخاطی چشم ، کلاه ، ماسک های یک بار مصرف N-100 یا N-99 یا N-95 که برای عوامل خطرناک دیگر محیطی (برای مثال ذرات معلق یا گرد و غبار) توصیه شده است . پس از هر بار استفاده همه وسایل باید بطور مناسب معدوم گردند . شتشوی دست ها با آب و صابون برای 15 تا 20 ثانیه پس از در آوردن وسایل ایمنی یا هر گونه تماس مشکوک الزامی است . استفاده از وسایل و انجام اقدامات فوق با نظر دامپزشکی استان و واحد بهداشت محیط برای همه افرادی که در مرغداری مشکوک کار می کنند و در معدوم کردن مرغ های مشکوک مشارکت دارند الزامی است و معدوم کردن آنها لازم است . برای ضد عفونی کردن وسایل آلوده به خون و مایعات بدن بیماران مشکوک ، هیپوکلرید سدیم 1% و برای ضدعفونی کردن سطوح فلزی صاف که مواد سفید کننده نمی توان استفاده کردبرای مثال روی میز ، از الکل 70% استفاده می شود . توصیه به مسافران
منعی برای مسافرت افرا به مناطقی که آلودگی A/H5 و A/H7 ثابت شده است وجود ندارد . هیچگونه شواهدی که نشان دهد بیماری از انسان به انسان منتقل می شود وجود ندارد و افراد محدودی که مبتلا شده اند تماس مستقیم با پرندگان بیمار داشته اند . به افرادي كه قصد مسافرت به كشورهايي كه طغيان بيماري گزارش شده است دارند موارد زير توصيه مي‌شود: از مراجعه به مراكز پرورش ماكيان و مراكز فروش حيوانات زنده و هر مكاني كه احتمال آلودگي با مدفوع ماكيان يا ساير حيوانات وجود دارد خودداري كنند. همانند ساير بيماري‌هاي عفوني يكي از مهمترين و مؤثرترين اقدامات پيشگيري رعايت مكرر بهداشت دست‌ها مي‌باشد. ويروس‌هاي آنفلوانزا بوسيله گرما از بين مي‌روند بنابراين غذاهاي بدست‌ آمده از ماكيان شامل تخم‌مرغ بايستي كاملاً پخته شوند. پس از مراجعت چنانچه تا 7 روز دچار تب و علائم تنفسي شدند به مركز بهداشت مراجعه نمايند و سابقه مسافرت خود را اعلام نمايند.
تهيه و تنظيم:
دكتر سعادت‌خواه
منبع دستورالعمل كشوري مراقبت آنفلوانزاي پرندگان در انسان

عنوان: آنچه راجع به سارس بايد بدانيم

علائم SARS چيست ؟
علائم اصلي بيماري تب بالاي 38 درجه ، سرفه خشك ، گلودرد ، تنفس مشكل يا اختلالات تنفسي و شواهد راديوگرافيك پنوموني مي‌باشد ، ساير علائم نيز عبارتند از : سردرد ، درد مفاصل و ماهيچه‌ها ، بي اشتهائي ، اختلال هوشياري ، راش و اسهال روش درمان بيماران مبتلا به SARS چگونه است ؟
عليرغم تلاش پزشكان ، فعلا دارويي جهت درمان پيدا نشده است و تا حال آنتي بيوتيكي در اين زمينه مؤثر نبوده است ولي داروي ريباورين با يا بدون تجويز استروئيد با نتايج نامعلوم مصرف شده است. لذا براي كنترل بيماري در جامعه پيشگيري از اهميت بسزايي برخوردار است. سرعت گسترش بيماري چگونه است ؟
SARS نسبت به آنفلونزا كمتر عفوني است دوره كمون آن 7-2 روز ( بطور متوسط 5-3 روز ) مي‌باشد مسافرت‌هاي بين‌المللي ريسك گسترش سريع بيماري را افزايش مي‌دهد. تا حال تعداد مبتلايان به بيماري و پراكندگي جغرافيايي آن چگونه بوده است؟
تا 28 آوريل 2003 ، 5050 نفر مبتلا شده و از اين تعداد 321 نفر فوت كرده‌اند و تا حال اين بيماري از كشورهاي چين ، هنگ گنگ ، مالزي ، كانادا ، تايوان ، فرانسه ، آلمان ، اندونزي ، ايتاليا ، تايلند ، سنگاپور ، استراليا ، برزيل ، بلغارستان ، هندوستان ، ژاپن ، كويت ، مغولستان ، جمهوري ايرلند ، روماني ، فيليپين ، آفريقاي‌جنوبي ، اسپانيا ، انگلستان ، ايالات‌متحده ، سوئد ، سوئيس و ويتنام گزارش شده است. آيا SARS مي تواند نتيجه بيوتروريسم باشد؟
هيچگونه دليلي براي تأييد يا رد اين ادعا وجود ندارد. تا چه حد بايد نگران بود ؟
بيماري علاوه براينكه مي‌تواند شديد باشد مي‌تواند در مسافرت به كشورهاي آلوده از سرعت انتشار بالايي بر خوردار باشد ولي درصد كشندگي آن پايين است ( حدود 4 % ) اين ميزان با افزايش سن و وجود بيماريهاي مزمن در فرد بالا مي رود . سفر تا چه حد مي‌تواند مخاطره‌آميز باشد؟ WHO سفرهاي غيرضروري به مناطق آلوده ( مناطقي كه زنجيره انتقال ويروس در آنجا مشاهده شده است ) بخصوص مناطق آلوده چين و تورنتو كانادا را منع مي‌نمايد ضمناً تمامي مسافرين بايد از علائم اصلي بيماري آگاه گردند و از تماس نزديك با افرادي كه آلوده شده‌اند يا سابقه سفر اخير به نواحي آلوده را داشته‌اند اجتناب نمايند و مسافراني كه دچار اين علائم شده‌اند تا وقتي كه بطور كامل بررسي نگرديده‌اند نبايد آن كشور را ترك كنند . اما باتوجه به كنترل بيماري و عدم مشاهده موارد جديد طي فصل سرد جاري نگراني زيادي از انتشار آن وجود ندارد WHO چه اهدافي را دنبال مي كند ؟
1 -پيشگيري و كنترل شيوع بيماري
2 - مشخص نمودن عامل بيماري
3 - مشخص نمودن رژيم درماني مؤثر
4 - حمايت كشورهاي درگير در صورت نياز از طريق اعزام كاركنان بهداشتي عامل بيماري چيست؟
عامل بيماري ويروسي از خانواده كروناويروسها مي‌باشد روش انتقال بيماري‌ چگونه است ؟ انتقال از شخص به شخص از طريق قطرات تنفسي و ترشحات بدن فرد بيمار بوده و بيشتر در افرادي كه در بيمارستان يا در خانه با بيمار تماس نزديك داشته‌اند صورت مي‌گيرد بنابراين در صورت مراقبت از بيمار ، زندگي با وي و يا تماس نزديك با ترشحات تنفسي ، مايعات بدن يا مدفوع بيماران ، احتمال انتقال بيماري وجود دارد. نحوه برخورد با بيماران مبتلا به SARS چگونه است ؟ بيمار بايد از نظر تنفسي و ساير ترشحات ايزوله شود. معاينه بيماران توسط كاركنان و پزشكان بايد با ماسك و عينك و پوشش سر و دستكش صورت گيردInfection control guidance) (Hospital . دست ها قبل و بعد از تماس با فرد بيمار مي‌بايستي شسته شود. بيمار بايد در اتاق در بسته با فشار منفي نگهداري شده ولي پنجره‌ها را مي توان براي تهويه خوب باز گذاشت ( ولي اين پنجره‌ها نبايد به محل‌هاي عمومي باز شود ). روش بر خورد در موارد تماس احتمالي چگونه است ؟
1 - دادن اطلاعات در خصوص تابلو باليني به بيمار
2 - ايزولاسيون در منزل بمدت 10 روز
3 - ويزيت حضوري يا با تلفن بطور روزانه توسط يكي از اعضاي تيم مراقبت
(Public health Care team)
4 - كنترل روزانه تب ( شايعترين علامتي كه در ابتدا ظاهر مي شود تب است ) چه اقداماتي در درمان بيماران مبتلا به SARS صورت مي‌گيرد ؟ 1 - ايزولاسيون
2 - گرفتن نمونه خلط ، خون و ادرار براي ساير علل معمول پنوموني بخصوص انواع آتيپيكال و يا مواردي كه همراه با عاملSARS ممكن است وجود داشته باشند .
3 - شمارش گلبول هاي سفيد با افتراق ، شمارش پلاكت ، تست هاي كبدي و كليوي ، الكتروليت‌ها و سي آر پي
4 - تجويز آنتي بيوتيك براي درمان پنوموني اكتسابي آتيپيكال
5 - استفاده از نبولايزر با يك برونكوديلاتور ، فيزيوتراپي سينه ، برونكوسكوپي
تعاريف تشخيصي بيماري چيست؟ مورد مظنون:
هر فردي كه بعداز اول نوامبر 2002 (10 آبان 1381) باسابقه تب بالاي 38درجه وسرفه‌ و مشكلاتتنفسي و حداقل يكي از موارد زير در فاصله 10 روز قبل از شروع علائم را داشته باشد:
- تماس نزديك يا زندگي كردن با هم، پرستاري كردن و يا تماس مستقيم با ترشحات تنفسي يا مايعات بدن بيمار مظنون
- سابقه مسافرت به منطقه آلوده
- اقامت در يك منطقه آلوده مورد محتمل:
1 - يك مورد مظنون كه در راديوگرافي ريه نماي پنوموني يا سندرم ديسترس تنفسي (RDS ) داشته باشد.
2 – يك مورد مظنون كه در اتوپسي ريه يافته هاي سندرم ديسترس تنفسي ( RDS ) بدون عامل قابل شناسايي داشته باشد.

عنوان: تريشينوز

شرح بيماري
تريشينوز عبارت‌ است‌ از عفونت‌ ناشي‌ از لاروهاي‌ انگل‌هايي‌ كه‌ در روده‌ خوك‌ (به‌ ندرت‌ گوشت‌ خرس‌ و برخي‌ حيوانات‌ دريايي‌) زندگي‌ مي‌كنند. قسمت‌هاي‌ ذيل‌ را درگير مي‌كند: لوله‌ گوارش‌ (كه‌ لاروها از آنجا وارد مي‌شوند)، دستگاه‌ لنفاوي‌ و جريان‌ خون‌ (كه‌ از طريق‌ آن‌ جا به‌ جا مي‌شوند)، عضلات‌ بزرگ‌ بدن‌ به‌ويژه‌ ديافراگم‌ (عضلات‌ بزرگ‌ مورد استفاده‌ در تنفس‌ كه‌ قفسه‌ سينه‌ را از شكم‌ جدا مي‌كنند)، اندام‌هاي‌ فوقاني‌ و تحتاني‌ كه‌ در آنها جايگزين‌ مي‌شوند.
علايم‌ شايع
مراحل‌ اوليه‌ (معمولاً ظرف‌ 10-7 روز شروع‌ مي‌گردد):
كاهش‌ اشتها، تهوع‌، استفراغ‌، اسهال‌ و كرامپ‌هاي‌ شكمي‌ مراحل‌ بعدي‌:
پف‌ كردن‌ پلك‌ها و صورت‌
درد عضلاني‌
خارش‌ و سوزش‌ پوست‌
تعريق‌
تب‌ بالا (40-9/38 درجه‌ سانتيگراد) مراحل‌ انتهايي‌:
علايم‌ فروكش‌ مي‌كنند ولي‌ برخي‌ بافت‌هاي‌ عضلاني‌ دچار عفونت‌ دايم‌ با كيست‌هاي‌ ميكروسكوپي‌ باقي‌ مي‌مانند. در موارد نادر اين‌ كيست‌ها باعث‌ اختلالات‌ قلب‌ و دستگاه‌ عصبي‌ مركزي‌ مي‌شوند.
علل
عفونت‌ با يك‌ انگل‌، تريشينلا اسپيراليس‌ كه‌ با خوردن‌ حيوانات‌ دچار عفونت‌ منتقل‌ مي‌شود. پختن‌ كامل‌، انگل‌ را مي‌كشد و باعث‌ مي‌شود خوردن‌ گوشت‌ دچار عفونت‌ خطري‌ نداشته‌ باشد. انگل‌ در غذاي‌ آلوده‌ (معمولاً روده‌ خام‌) از حيواني‌ به‌ حيوان‌ ديگر منتقل‌ مي‌شود.
عوامل تشديد كننده بيماري
خوردن‌ گوشت‌ خوك‌ كم‌پخته‌ شده‌ يا خام‌
استفاده‌ از داروهاي‌ سركوبگر ايمني
پيشگيري
از مصرف‌ گوشت‌ خوك‌ خودداري‌ كنيد (از جمله‌ سوسيس‌ حاضري‌ خوك‌).
عواقب‌ مورد انتظار
در بيشتر افراد معمولاً با داروهاي‌ ضد انگل‌ و در موارد شديد با مراقبت‌ حمايتي‌ تخصصي‌ قابل‌ علاج‌ است‌. چند مورد مرگ‌ گزارش‌ شده‌ است‌ كه‌ معمولاً به‌ خاطر نارسايي‌ قلبي‌ يا پنوموني‌ بوده‌اند.
عوارض‌ احتمالي
غلبه‌ عفونت‌ كه‌ مي‌تواند منجر شود به‌:
نارسايي‌ احتقاني‌ قلب‌
نارسايي‌ تنفسي‌
آسيب‌ دايمي‌ به‌ دستگاه‌ عصبي‌ مركزي‌
آسيب‌ به‌ كليه‌
سينوزيت
درمان اصول‌ كلي
آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ براي‌ تشخيص‌ زودهنگام‌ در دسترس‌ نيستند. بيوپسي‌ عضله‌ در 4 هفته‌ اول‌ عفونت‌ ممكن‌ است‌ لاروها يا كيست‌ها را نشان‌ بدهد. انگل‌ به‌ ندرت‌ در خون‌، مدفوع‌ يا مايع‌ مغزي‌ ـ نخاعي‌ يافت‌ مي‌شود.
داروها
داروهاي‌ ضد كرم‌ (معمولاً تيابندازول‌) براي‌ كشتن‌ انگل‌ها
كورتيكواستروييدها براي‌ بيماران‌ مبتلا به‌ علايم‌ آلرژي‌ شديد يا درگيري‌ دستگاه‌ عصبي‌ مركزي‌
مي‌توانيد براي‌ كاهش‌ تب‌ و ناراحتي‌، از داروهاي‌ بدون‌ نياز به‌ نسخه‌ مثل‌ استامينوفن‌ استفاده‌ كنيد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
تا زمان‌ فروكش‌ كردن‌ علايم‌، در بستر استراحت‌ كنيد. در طول‌ مدت‌ استراحت‌ در بستر براي‌ كاهش‌ احتمال‌ تشكيل‌ لخته‌هاي‌ خوني‌ وريد عمقي‌، پاهاي‌ خود را مرتب‌ حركت‌ دهيد. به‌ تدريج‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ طبيعي‌ را از سر بگيريد.
رژيم‌ غذايي
رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد.

عنوان: تب‌ دره‌ (كوكسيديومايكوز)

توضيح‌ كلي
تب‌ دره‌ عبارت‌ است‌ از يك‌ عفونت‌ ريوي‌ توسط‌ قارچي‌ كه‌ هاگ‌هاي‌ آن‌ در خاك‌ يافت‌ مي‌شوند. تب‌ دره‌ از فرد به‌ فرد سرايت‌ نمي‌كند. تمام‌ گروه‌هاي‌ سني‌ را مبتلا مي‌كند.
علايم‌ شايع
عفونت‌ معمولاً چنان‌ خفيف‌ است‌ كه‌ علامتي‌ ايجاد نمي‌كند. در موارد كمي‌ علايم‌ ممكن‌ است‌ كاملاً شديد باشند. اين‌ علايم‌ عبارتند از:
سرفه‌
گلودرد
تب‌ و لرز
درد قفسه‌ سينه‌
سردرد
درد عضلات‌ و مفاصل‌
تنگي‌ نفس‌
بثور پوستي‌
احساس‌ ناخوشي‌ كلي‌
افسردگي‌
تعريق‌ شبانه‌
كاهش‌ وزن‌
سفتي‌ گردن‌ (گاهي‌)
علل
عفونت‌ توسط‌ قارچ‌ كوكسيديودس‌ ايميتيس‌ كه‌ در خاك‌ به‌ويژه‌ خاك‌ نقب‌هاي‌ جوندگان‌ رشد مي‌كند. افراد مستعد با تنفس‌ غبار حاصل‌ از چنين‌ خاكي‌ دچار عفونت‌ مي‌شوند و قارچ‌ها در ريه‌ها مستقر مي‌گردند. دوره‌ كمون‌ 4-1 هفته‌ پس‌ از مواجهه‌ است‌.
عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر
مواجهه‌ شغلي‌ يا محيطي‌ با غبار مثلاً در مكان‌هاي‌ ساخت‌وساز
بيماري‌ كه‌ مقاومت‌ را كاهش‌ داده‌ باشد به‌ويژه‌ اورمي‌، ديابت‌ شيرين‌، بيماري‌ ريوي‌ مزمن‌، سل‌، ايدز، بيماري‌ هوچكين‌، لوسمي‌ يا سوختگي‌هاي‌ شديد
استفاده‌ از داروهاي‌ سركوبگر ايمني‌. داروهاي‌ كورتيزوني‌ يا آنتي‌متابوليت‌ها
پيشگيري
در حال‌ حاضر قابل‌ پيشگيري‌ نيست‌.
عواقب‌ مورد انتظار
بهبود خود به‌ خودي‌ ظرف‌ 6-3 هفته‌. بيشتر افراد 6-3 هفته‌ پس‌ از محو علايم‌ عفونت‌، ناخوش‌ باقي‌ مي‌مانند. داروهاي‌ ضد قارچ‌ براي‌ افراد دچار عفونت‌ شديد و گسترده‌ نگه‌ داشته‌ مي‌شود كه‌ در اين‌ موارد نجات‌دهنده‌ زندگي‌ هستند.
عوارض‌ احتمالي
گسترش‌ عفونت‌ در سراسر بدن‌ و بيماري‌ شديد به‌ويژه‌ در مغز يا غشاهاي‌ پوشاننده‌ مغز
عوامل‌ ژنتيك‌. بيماران‌ سياه‌پوست‌ به‌ احتمال‌ بيشتري‌ دچار عوارض‌ شديد حاصل‌ از تب‌ دره‌ مي‌شوند.
درمان اصول‌ كلي
آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ آزمون‌ پوستي‌، بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ خون‌، كشت‌ خلط‌ و راديوگرافي‌ قفسه‌ سينه‌ باشند. در صورت‌ شك‌ تشخيصي‌، آزمون‌هاي‌ اضافي‌ مي‌توانند شامل‌ برونكوسكوپي‌ و بيوپسي‌ از پوست‌، ريه‌، كبد يا استخوان‌ باشند.
درمان‌ معمولاً شامل‌ مراقبت‌ حمايتي‌ در منزل‌ است‌. بستري‌ شدن‌ در بيمارستان‌ تنها براي‌ موارد شديد لازم‌ است‌.
از مرطوب‌كننده‌ اولتراسونيك‌ بدون‌ داروي‌ اضافي‌ استفاده‌ كنيد تا رطوبت‌ را افزايش‌ داده‌، به‌ تسكين‌ سرفه‌ و گلودرد كمك‌ كند. هر روز مرطوب‌كننده‌ را تميز كنيد.
هر روز وزن‌ خود را در نموداري‌ ثبت‌ كنيد.
داروها
معمولاً براي‌ درمان‌ دارو لازم‌ نيست‌. البته‌ در صورت‌ نياز مي‌توانيد براي‌ درد از داروهاي‌ ضد التهاب‌ غيراستروئيدي‌ و براي‌ سرفه‌ از ضد سرفه‌ها استفاده‌ كنيد.
براي‌ عفونت‌ منتشر (گسترش‌ به‌ خارج‌ از ريه‌) و بيماران‌ خاص‌ (نوزادان‌، بيماران‌ مبتلا به‌ پنوموني‌ يا نقص‌ ايمني‌ مادرزادي‌ يا اكتسابي‌ توأم‌، ديابت‌ يا بارداري‌) بايد كتوكونازول‌، فلوكونازول‌ يا آمفوتريسين‌ـب‌ تجويز گردد.
فعاليت
تا حد توان‌ خود فعاليت‌ كنيد. بيشتر استراحت‌ كنيد.

عنوان: تب‌ دره‌ (كوكسيديومايكوز)

توضيح‌ كلي
تب‌ دره‌ عبارت‌ است‌ از يك‌ عفونت‌ ريوي‌ توسط‌ قارچي‌ كه‌ هاگ‌هاي‌ آن‌ در خاك‌ يافت‌ مي‌شوند. تب‌ دره‌ از فرد به‌ فرد سرايت‌ نمي‌كند. تمام‌ گروه‌هاي‌ سني‌ را مبتلا مي‌كند.
علايم‌ شايع
عفونت‌ معمولاً چنان‌ خفيف‌ است‌ كه‌ علامتي‌ ايجاد نمي‌كند. در موارد كمي‌ علايم‌ ممكن‌ است‌ كاملاً شديد باشند. اين‌ علايم‌ عبارتند از:
سرفه‌
گلودرد
تب‌ و لرز
درد قفسه‌ سينه‌
سردرد
درد عضلات‌ و مفاصل‌
تنگي‌ نفس‌
بثور پوستي‌
احساس‌ ناخوشي‌ كلي‌
افسردگي‌
تعريق‌ شبانه‌
كاهش‌ وزن‌
سفتي‌ گردن‌ (گاهي‌)
علل
عفونت‌ توسط‌ قارچ‌ كوكسيديودس‌ ايميتيس‌ كه‌ در خاك‌ به‌ويژه‌ خاك‌ نقب‌هاي‌ جوندگان‌ رشد مي‌كند. افراد مستعد با تنفس‌ غبار حاصل‌ از چنين‌ خاكي‌ دچار عفونت‌ مي‌شوند و قارچ‌ها در ريه‌ها مستقر مي‌گردند. دوره‌ كمون‌ 4-1 هفته‌ پس‌ از مواجهه‌ است‌.
عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر
مواجهه‌ شغلي‌ يا محيطي‌ با غبار مثلاً در مكان‌هاي‌ ساخت‌وساز
بيماري‌ كه‌ مقاومت‌ را كاهش‌ داده‌ باشد به‌ويژه‌ اورمي‌، ديابت‌ شيرين‌، بيماري‌ ريوي‌ مزمن‌، سل‌، ايدز، بيماري‌ هوچكين‌، لوسمي‌ يا سوختگي‌هاي‌ شديد
استفاده‌ از داروهاي‌ سركوبگر ايمني‌. داروهاي‌ كورتيزوني‌ يا آنتي‌متابوليت‌ها
پيشگيري
در حال‌ حاضر قابل‌ پيشگيري‌ نيست‌.
عواقب‌ مورد انتظار
بهبود خود به‌ خودي‌ ظرف‌ 6-3 هفته‌. بيشتر افراد 6-3 هفته‌ پس‌ از محو علايم‌ عفونت‌، ناخوش‌ باقي‌ مي‌مانند. داروهاي‌ ضد قارچ‌ براي‌ افراد دچار عفونت‌ شديد و گسترده‌ نگه‌ داشته‌ مي‌شود كه‌ در اين‌ موارد نجات‌دهنده‌ زندگي‌ هستند.
عوارض‌ احتمالي
گسترش‌ عفونت‌ در سراسر بدن‌ و بيماري‌ شديد به‌ويژه‌ در مغز يا غشاهاي‌ پوشاننده‌ مغز
عوامل‌ ژنتيك‌. بيماران‌ سياه‌پوست‌ به‌ احتمال‌ بيشتري‌ دچار عوارض‌ شديد حاصل‌ از تب‌ دره‌ مي‌شوند.
درمان اصول‌ كلي
آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ آزمون‌ پوستي‌، بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ خون‌، كشت‌ خلط‌ و راديوگرافي‌ قفسه‌ سينه‌ باشند. در صورت‌ شك‌ تشخيصي‌، آزمون‌هاي‌ اضافي‌ مي‌توانند شامل‌ برونكوسكوپي‌ و بيوپسي‌ از پوست‌، ريه‌، كبد يا استخوان‌ باشند.
درمان‌ معمولاً شامل‌ مراقبت‌ حمايتي‌ در منزل‌ است‌. بستري‌ شدن‌ در بيمارستان‌ تنها براي‌ موارد شديد لازم‌ است‌.
از مرطوب‌كننده‌ اولتراسونيك‌ بدون‌ داروي‌ اضافي‌ استفاده‌ كنيد تا رطوبت‌ را افزايش‌ داده‌، به‌ تسكين‌ سرفه‌ و گلودرد كمك‌ كند. هر روز مرطوب‌كننده‌ را تميز كنيد.
هر روز وزن‌ خود را در نموداري‌ ثبت‌ كنيد.
داروها
معمولاً براي‌ درمان‌ دارو لازم‌ نيست‌. البته‌ در صورت‌ نياز مي‌توانيد براي‌ درد از داروهاي‌ ضد التهاب‌ غيراستروئيدي‌ و براي‌ سرفه‌ از ضد سرفه‌ها استفاده‌ كنيد.
براي‌ عفونت‌ منتشر (گسترش‌ به‌ خارج‌ از ريه‌) و بيماران‌ خاص‌ (نوزادان‌، بيماران‌ مبتلا به‌ پنوموني‌ يا نقص‌ ايمني‌ مادرزادي‌ يا اكتسابي‌ توأم‌، ديابت‌ يا بارداري‌) بايد كتوكونازول‌، فلوكونازول‌ يا آمفوتريسين‌ـب‌ تجويز گردد.
فعاليت
تا حد توان‌ خود فعاليت‌ كنيد. بيشتر استراحت‌ كنيد.

عنوان: روشهاي مراقبت آنفلوانزاي پرندگان در انسان

مقدمه:
بیماری آنفلونزای پرندگان نوعی از آنفلونزای A می باشد که در جمعیت حیوانات بخصوص ماکیان (بیماری در سایر حیوانات نظیر خوک ، سگ ، گربه و ... نیز دیده شده است) ایجاد می گردد و می تواند در انسان نیز موجب ایجاد نوع حاد با مرگ و میر بالا شود . سويه H5N1 که توانایی ایجاد فرم حاد بیماری را در انسان دارد اخیرا در جمهوری روسیه و قزاقستان در بین پرندگان شیوع یافته بطوری که تاکنون 120 هزار قطعه ماکیان در روسیه و 9 هزار قطعه ماکیان در قزاقستان تلف یا معدوم شده است (تاکنون 150 میلیون قطعه طیور در آسیای جنوب شرقی بعلت ابتلا به این نوع سویه ویروس معدوم یا تلف شده است ). پرندگان مهاجر از جمله غاز و اردک منبع طبيعي مي‌باشند و بعلت مهاجرت اين پرندگان از جمهوري هاي ياد شده كشور ما نيز در خطر بروز موارد بيماري در بين پرندگان اهلي و وحشي بومي ‌و به تبع آن افراد انساني مي‌باشد. هر چند انتقال ويروس از پرنده به انسان به آساني صورت نمي‌گيرد و موارد انساني گزارش شده نيز بيشتر در ارتباط با تماس مستقيم با پرندگان آلوده يا تلف شده بوده است ليكن در صورت موتاسيون و فراهم شدن شرايط انتقال ويروس به انسان و همچنين كسب توانايي انتقال ويروس از انسان به انسان ديگر (هنوز تأييد نشده است) مي‌تواند منجر به يك پاندمي ‌آنفلوانزا گردد. طيور در معرض خطر ابتلا جوجه‌ها، بوقلمون، اردك و غاز مي‌باشند و انواع بومي‌اين پرندگان به دليل احتمال تماس با انواع پرندگان مهاجر بيشتر امكان بروز بيماري را داشته و مي‌توانند بعنوان منبع بيماري مطرح ‌باشند. در ايران هنوز اين سويه ويروس بعنوان عامل بيماري‌زا در انسان و يا جمعيت حيوانات ثبت و گزارش نشده است ولي افرادي كه با طيور سر و كار دارند (كاركنان مرغداري‌ها، پرسنل دامپزشكي، پرسنل محيط زيست و...) و يا از مناطقي كه بيماري اندميك مي‌باشد مراجعت كرده‌اند در معرض خطر بوده و بايستي تحت مراقبت قرار گيرند. موارد زير در معرض خطر بيماري مي‌باشند: وجود علائم باليني بيماري تنفسي حاد كه علتي براي آن مشخص نشود. مرگ بدليل بيماري تنفسي حاد كه نتوان علتي براي آن مشخص نمود. تماس‌هاي شغلي شامل: كارگران مزارع ماكيان اهلي (مرغداري‌ها، پرورش اردك، بوقلمون و شتر مرغ) و خوك، افرادي كه در حمل طيور زنده و يا معدوم شده فعاليت دارند و افرادي كه در مغازه‌هاي فروش حيوانات زنده كار مي‌كنند. آشپزها و مشاغل مشابه كه با ماكيان اهلي زنده يا اخيراً كشته شده سر و كار دارند. فروشندگان پرنده‌هاي دست‌آموز. دامپزشكان شاغل در صنعت طيور. افرادی که در آزمایشگاههایی که نمونه ها برای ویروس آنفلونزای A/H5 وA/H7 بررسی می شوند ، فعالیت دارند . کارکنان مراقبت های بهداشتی افراد ساكن در مناطقي كه مرگ ماكيان خانگي و پرندگان وحشي بيش از حد مورد انتظار اتفاق افتاده است. سابقه مسافرت 7 روز قبل از شروع علائم به کشور یا منطقه ای که طغیان آنفلونزایA(H5N1) در جمعیت حیوانی گزارش شده است (ويتنام، چين، لائوس، تايلند، كمبوجيه، اندونزي، كره، ژاپن، پاكستان، روسيه و قزاقستان) به همراه حداقل يكي از موارد زير: تماس (كمتر از يك متر) با ماكيان زنده يا مرده، پرندگان وحشي يا خوك در هر جايي از كشورهاي فوق. مراجعه به محلي كه ماكيان اهلي يا خوك مبتلا (تأييد شده) در 6 هفته قبل وجود داشته‌اند. تماس (لمس كردن يا فاصله شنيدن صحبت معمولي) با يك مورد انساني تأييد شده آلوده به آنفلوانزاي A/H5 تماس (لمس كردن يا فاصله شنيدن صحبت معمولي) با يك شخص مبتلا به بيماري حاد تنفسي با علت نامعلوم كه بعداً منجر به مرگ وي شده است. اطلاعات مورد نياز:
نظر به اهميت راه انتقال بيماري اطلاعات اوليه در مورد سابقه تماس جهت اقدامات بعدي بسيار با اهميت است و اطلاعات زير در موارد تشخيص داده شده مورد نياز مي‌باشد: - زمان شروع علائم بيماري
- سابقه تماس با ماكيان
- وجود مرگ و مير بيش از حد انتظار در ماكيان منطقه
- شغل
- سابقه تماس با موارد تأييد شده انساني
- سابقه تماس با افرادي كه بدليل ابتلا به بيماري حاد تنفسي بدون علت مشخصي فوت كرده‌اند تعاریف موارد مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 تعریف مورد مشکوک مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7
هر بیمار تب دار (درجه حرارت بیشتر از 38 درجه سانتی گراد ) به همراه حداقل یکی از علائم سرفه ، گلودرد ، تنگی نفس ، و كونژونكتيويت به همراه حداقل یک از یافته های زیر :
1) سابقه تماس در 7 روز قبل از شروع علائم با پرندگان بخصوص مرغ که بدلیل یک بیماری مرده باشد .
2)وجود سابقه تماس در طی 7 روز قبل از شروع علائم با يك مورد تایید شده آنفلونزای A/H5 و A/H7 که در مرحله واگیر داری بیماری بوده است (یک روز قبل از شروع علائم تا 7 روز بعد از شروع علائم) .
3) سابقه تماس در طی هفت روز قبل از شروع علائم با سطوح و محیط آلوده به عامل آنفلونزای پرندگان
4) در طی هفت روز قبل از شروع علائم سابقه کار در آزمایشگاهی که نمونه های انسانی یا حیوانی مشکوک به آلودگی آنفلونزای پرندگان بسیار بیماری زا (HPAI ) داشته اند .
5) وجود یک تست آزمایشگاهی مثبت آنفلونزای A که نتواند نوع ویروس را مشخص کند . II مرگ بدلیل بیماری حاد تنفسی با علت نامشخص و حداقل یکی از موارد زیر : 1) اقامت در مناطقي كه موارد مشكوك يا تأييد شده آلودگي با آنفلوانزاي بسيار بيماري‌زا (HPAI) گزارش شده است.
2) وجود سابقه تماس در طي 7 روز قبل از شروع علائم با يك مورد تأييد شده انساني آنفلوانزاي A/H5 كه در مرحله واگيرداري بيماري بوده است. تعریف مورد احتمالی مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 : هر بیمار مشکوک به همراه شواهد آزمایشگاهی محدود برای آنفلونزای A/H5 وA/H7 (جداسازی آنتی بادی اختصاصی H5 یا H7 در یک نمونه سرم ) تعریف مورد قطعی مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 : مورد مشكوك يا محتمل به همراه حداقل يكي از آزمايش‌هاي زير: 1) نتیجه کشت مثبت برای آنفلونزای A/H5 و A/H7
2) PCR مثبت برای آنفلونزای A/H5 و A/H7
3) روش IFA با بکار بردن موکلونال آنتی بادی آنفلونزای A/H5 و A/H7 مثبت
4)چهار برابر افزایش تیتر آنتی بادی اختصاصی آنفلونزای A/H5 و A/H7 در دو نمونه سرم پيگيري موارد مشكوك انساني:
موارد مشكوك انساني بايستي طبق ليست خطي از شهرستان به دانشگاه و از دانشگاه به مركز مديريت بيماري‌ها گزارش گردند و فرم بررسي اپيدميولوژيك تكميل و پس از بهبودي يا فوت ارسال گردد. موارد مشکوک بایستی تا 24 ساعت پس از قطع تب در بیمارستان تحت نظر قرار گیرند ، یا در صورتی که علت دیگری برای بیماری تشخیص داده شده زودتر مرخص گردند . اقدامات پیشگیری از انتقال تنفسي و بهداشت دست‌ها (شست و شوی دست ها با آب و صابون به مدت 15 تا 20 ثانیه )برای کاهش خطر انتقال ویروس بسیار با اهمیت است . ارزيابي موارد مشكوك:
یک نمونه از مجرای تنفسی برای موارد مشکوک گرفته شود (برای مثال سواپ نازوفارنكس ) ، نمونه باید برای آنفلونزای A به روش RT-PCR بررسی شود و در صورت مثبت بودن برای H1 وH3 با همین روش بررسی شود . دو نمونه سرم مرحله حاد (هفته اول شروع بيماري) و مرحله نقاهت (بعد از سه هفته از شروع بيماري) جهت بررسي آنتي‌بادي آنفلوانزاي پرندگان تهيه شود. اقدامات لازم در هنگام بروز آنفلوانزاي پرندگان در مرغداري‌ها براي افراد در معرض خطر
پس از تایید اولین مورد آلودگی ماکیان به A/H5 در صورت بروز مورد مشکوک به آنفلونزا در مرغداری بر اساس گزارش اداره کل دامپزشکی استان ، داروی ضد ویروس Oseltamivir به میزان 75 میلیگرم روزانه و در صورت نبود این دارو داروی آمانتادین به میزان 200 میلیگرم روزانه برای کارکنان مرغداری و افراد شاغل در آن شروع می گردد تا نتایج آزمایشگاهی نشان دهد که علت بروز آنفلونزای H5 نمی باشد که پس از اعلام علل دیگر دارو قطع می گردد و در صورت تایید وجود H5 دارو حداقل برای 7 روز یا زمانی که افراد در تماس ماکیان عفونی در مرغداری مزبور و مرغداری های با شعاع یک کیلومتر یا سطوح و محیط آلوده هستند ، تجویز می گردد . در صورت تأييد وجود H5 در اولين فرصت نسبت به واكسيناسيون اين افراد و شاغلين در مرغداري هاي تا شعاع پنج كيلومتري بر عليه آنفلوانزاي انساني نيز اقدام مي‌گردد. همچنين استفاده از وسايل ايمني شامل: دستكش يك بار مصرف، روپوش يا لباس مناسب آستين بلند، چكمه يا روكفشي یک بار مصرف ، عینک برای محافظت غشاء مخاطی چشم ، کلاه ، ماسک های یک بار مصرف N-100 یا N-99 یا N-95 که برای عوامل خطرناک دیگر محیطی (برای مثال ذرات معلق یا گرد و غبار) توصیه شده است . پس از هر بار استفاده همه وسایل باید بطور مناسب معدوم گردند . شتشوی دست ها با آب و صابون برای 15 تا 20 ثانیه پس از در آوردن وسایل ایمنی یا هر گونه تماس مشکوک الزامی است . استفاده از وسایل و انجام اقدامات فوق با نظر دامپزشکی استان و واحد بهداشت محیط برای همه افرادی که در مرغداری مشکوک کار می کنند و در معدوم کردن مرغ های مشکوک مشارکت دارند الزامی است و معدوم کردن آنها لازم است . برای ضد عفونی کردن وسایل آلوده به خون و مایعات بدن بیماران مشکوک ، هیپوکلرید سدیم 1% و برای ضدعفونی کردن سطوح فلزی صاف که مواد سفید کننده نمی توان استفاده کردبرای مثال روی میز ، از الکل 70% استفاده می شود . توصیه به مسافران
منعی برای مسافرت افرا به مناطقی که آلودگی A/H5 و A/H7 ثابت شده است وجود ندارد . هیچگونه شواهدی که نشان دهد بیماری از انسان به انسان منتقل می شود وجود ندارد و افراد محدودی که مبتلا شده اند تماس مستقیم با پرندگان بیمار داشته اند . به افرادي كه قصد مسافرت به كشورهايي كه طغيان بيماري گزارش شده است دارند موارد زير توصيه مي‌شود: از مراجعه به مراكز پرورش ماكيان و مراكز فروش حيوانات زنده و هر مكاني كه احتمال آلودگي با مدفوع ماكيان يا ساير حيوانات وجود دارد خودداري كنند. همانند ساير بيماري‌هاي عفوني يكي از مهمترين و مؤثرترين اقدامات پيشگيري رعايت مكرر بهداشت دست‌ها مي‌باشد. ويروس‌هاي آنفلوانزا بوسيله گرما از بين مي‌روند بنابراين غذاهاي بدست‌ آمده از ماكيان شامل تخم‌مرغ بايستي كاملاً پخته شوند. پس از مراجعت چنانچه تا 7 روز دچار تب و علائم تنفسي شدند به مركز بهداشت مراجعه نمايند و سابقه مسافرت خود را اعلام نمايند.
تهيه و تنظيم:
دكتر سعادت‌خواه
منبع دستورالعمل كشوري مراقبت آنفلوانزاي پرندگان در انسان

عنوان: تب خونريزي دهنده ابولا

ابولا اولين بار در سال 1976 در يکي از استان هاي سودان و نيز منطقه اي در نزديکي زئير جايي که هم اکنون جمهوري دمکراتيک کونگو واقع شده است پيدا شد.بين ژوئن تا نوامبر آن سال ، 284 نفر به اين بيماري مبتلا شدند که در نهايت ، 151 نفر، جان خود را از دست دادند.طي سالهاي بعد، اين ويروس به ديگر کشورهاي آفريقايي هم گسترش يافته و هرچند سال يکبار تعدادي کشته و قرباني برجا مي گذارد.البته فقط آفريقا درگير نشده و بيماري پاي خود را از آفريقا نيز بيرون گذاشته است. ابولا يک بيماري ويروسي است که از سوي ويروس ابولا ايجاد مي شود. اين ويروس از خانواده فيلوويروس ها است که پس از وارد شدن به بدن ، نوعي بيماري تب دار و خونريزي دهنده ايجاد مي کند که در 50تا 90درصد بيماران علامت دار به مرگ منجر خواهد شد.البته از 4 گونه ويروسي ابولا يک گونه تنها به يک ابتلاي بدون علامت منجر مي شود و به مرگ نيز منتهي نخواهد شد. طي چند سالي که از هجوم ابولا مي گذرد، کارهاي زيادي براي تشخيص اپيدميولوژي و نحوه سرايت ابولا صورت گرفته است ، ولي هنوز راه و نحوه دقيق سرايت آن مشخص نشده و تنها مي توان گفت که احتمالا ابولا از طريق تماس با خون يا ديگر مايعات بدن و همچنين ترشحاتي همچون خلط افراد آلوده به اين ويروس به افراد سالم منتقل مي شود؛ مثلا ميزان بيماري در مرده شورهاي قبرستان ها که تماس مستقيم با بدن قربانيان ابولا داشتند، بسيار بالا بوده.پزشکان ، پرستاران و بهياراني که مشغول درمان مبتلايان ابولا بودند هم بکرات در حين انجام وظيفه خود به اين بيماري دچار شدند، که علت آن عدم رعايت مسائل بهداشتي و مراقبتي لازم و عدم آگاهي از نحوه انتقال در سالهاي اول شناسايي اين بيماري بود.به هر حال ، اين ويروس به هر شکلي که به بدن وارد شود، بعد از 2تا 21روز علايم آن ظاهر مي شود. بيمار با بروز ناگهاني تب ، ضعف شديد، درد عضلاني ، سردرد و گلودرد به پزشک مراجعه مي کند.معمولا بعد از مدت کوتاهي ، تهوع ، استفراغ ، اسهال ، بثورات پوستي ، اختلال عملکرد کبد و کليه و حتي در بعضي موارد خونريزي داخلي و خارجي نيز به دنبال علايم و نشانه هاي اوليه بروز خواهند کرد و وضعيت بيمار بشدت رو به وخامت مي رود. نتايج آزمايش ها افت تعداد گلبول هاي سفيد و پلاکت ها و افزايش آنزيم هاي کبدي را نشان مي دهند. برعکس سالهاي نخست ، تشخيص بيماري آسان تر شده است.تست هاي تشخيص اختصاصي به صورت تشخيص آنتي ژن ها و يا ژنهاي ويروسي در خون يا ديگر مايعات بدن در دسترس هستند.اخيرا کشت سلولي اين ويروس نيز مقدور شده و حتي مي توان آنتي بادي هاي تشکيل شده عليه اين ويروس را در بدن بيماران تعيين کرد.به هر حال ، اگر چه روشهايي که گفته شد تشخيص بيماري را تسهيل کرده اند، اما خطر انتقال بيماري به پرسنل آزمايشگاه بسيار بالاست و در خين انجام چنين آزمايش هايي بايد بشدت مراقب بود. روز پنجم همين ماه مي بود که يک محقق زن روسي در يکي از آزمايشگاه هاي بشدت محافظت شده در سيبري به دليل وارد شدن سرنگ حاوي ويروس ابولا به دستش بيمار شد و 2هفته بعد جان سپرد.اين آزمايشگاه يکي از دو نقطه روي زمين است که واکسن آبله در آن نگهداري مي شود. درمان ابولا در موارد وخيم ، مانند بيماراني که بشدت دهيدراته هستند، بيمار بايد به بخش مراقبت هاي ويژه انتقال يابد.تاکنون هيچ گونه درمان اختصاصي يا حتي واکسني براي ابولا کشف نشده و تمام داروها و واکسن هايي که فعلا پيشنهاد مي شوند به سالها تحقيق براي رسيدن به مرحله باليني احتياج دارند. با وجود اين ، چند نکته را مي توان توصيه کرد. 1- بيماران مشکوک بايد قرنطينه شوند و به پرستاراني که از اين بيماران مراقبت مي کنند توصيه شود مراقبت هاي لازم را براي محدود کردن تماس ها و کنترل دقيق ترشحات بدن بيمار به انجام برسانند.انجام اقدامات تهاجمي يا حتي اقداماتي مثل گذاشتن سوند، گرفتن نمونه هايي از ترشحات بدن بيماران ، رگ گيري و انجام ساکشن و در کل تمام اقدامات پرستاري بايد تحت مراقبت کامل و کنترل دقيق انجام گيرد.پرستاران و پرسنل بيمارستان که با بيماران در تماس هستند بايد به کمک دستکش ، ماسک و روپوش هاي مناسب محافظت شوند.2- افراد خانواده و ديگر افرادي که با چنين بيماراني تماس داشته اند بايد تحت پيگيري کامل قرار گيرند.اين پيگيري شامل تعيين و اندازه گيري درجه دماي بدن 2بار در روز و بستري بيمار در بيمارستان و قرنطينه دادن تمام افراد مشکوک به ابتلا به اين بيماري در بيمارستان (بلافاصله پس از بروز تب) است.

عنوان: سالمونلا Salmonella

مقدمه
عفونت هاي سالمونلايي درتمامي نقاط دنيا در ميزبانهاي بسياري همچون حيوانات اهلي ، وحشي و انسان باعث بيماري مي شوند. اطلاعاتي در مورد شيوع سالمونلا در جمعيت دامهاي اهلي ضروري است تا از ارتباط مابين ذخيره سالمونلا با حيوانات و انسان آگاه شويم (6). درانگلستان ،سالمونلا انتريتيديس يكي از مهمترين سروتيپهايي است كه بعد از انجام مراحل پاكسازي و ضد عفوني از سالنهاي پرورش مرغ جدا شده است (9). درحال حاضر درانگلستان افزايش بيماري با ظهور تيپ فاژي 4 باكتري همراه مي باشد(1) . درامريكا فاژ 8 و سويه ديگري غير فاژ 4 بيماريزايي در طيور داشته و سبب مسموميت در انسان نيز مي شود(20) . شيوع و گسترش بيماري
شيوع شديد پاراتيفوئيد خصوصاً سالمونلا تيفي موريوم در سال 1978 در امريكا و استراليا سبب خسارات زيادي شد (4).درطي دهه 1980 آلودگي اغلب تخم مرغها در شمال غربي ايالات متحده مربوط به سالمونلا انتريتيديس بودوتقريباً 0001/0 آلودگي تخم مرغها ممكن است رخ دهد.در اين مناطق آلوده به طور متوسط ازهر50 مصرف كننـده تخم مرغ ، يكي مي تواند به سالمونلوز مبتلا شود (12) . درصد وقوع بيماري در ماههاي سرد و در خروسها 2% بيشتر است (10). عامل بيماري
درحال حاضرشايعترين سروتيپهاي بيماريزا پاراتيفوئيد در طيو ، سالمونلا انتريتيديس Salmonella enteritidis وسالمونلا تيفي موريوم S.typhimurium مي باشند(1) . اين عوامل ، باكتريهاي گرم منفي ، ميله اي شكل با ابعاد 5/1- 7/0×5-2 هستند كه فاقد هاگ و فاقد كپسول مي باشند . داراي تاژكهاي بلند هستند و متحركند. در محدوده دمايي 5 تا 45 درجه سانتيگراد ودرمحدودهpH ، 4 تا 9 مي توانند رشدكنند (6) و نيترات را به نيتريت احيا ميكنند(1). سالمونلاتيفي موريوم تخمير گلوكز (هم اسيد و هم گاز توليد مي كند ) ، دولسيتول ، مانيتول ، مالتوز را انجام مي دهد ولي قادر به تخمير لاكتوز ، ساكاروز ، مالونات يا سالين نيست . درتمامي محيطها توليد سولفيد هيدروژن مي كند و دكربوكسيلاسيون اورني تين وليزين را انجام مي دهد و از سيترات بعنوان منبع مهم كربن بهره مي گيرد. سالمونلاتيفي موريوم اوره و ژلاتين را هيدروليز نمي كند پس اندول توليد نمي كند (6). نشانه هاي باليني
معمولاًبيماري در جوجه ها زيردوهفتگي و به ندرت در سنين بالاي 4 هفتگي ديده مي شود (1). معمولاًتلفات در كمتر از 20% گروه مبتلا اتفاق مي افتد در طي هفته دوم زندگي ، جوجه ها ممكن است علائمي از ضعف رشد ، توقف رشد و ضعف عمومي توان بدن را نشان مي دهند (11) . معمولاً عفونت پاراتيفوئيد در پرندگان خيلي جوان سبب بيماري مي شود (7). آلودگي تخم مرغها با سالمونلا ممكن است منجر به مرگ جنين داخل تخم مرغ ويا مرگ سريع جوجه هاي تازه هچ شده ، شود . علائم باليني ندرتاً پس از دو هفته مشاهده مي شود (6). پرندگان مبتلا كسل ، چمباتمه زده و افسرده هستند .تمايل به حركت نداشته و با چشمان بسته ، پرهاي ژوليده و بالهاي افتاده مي ايستند . اسهال ، آلودگي پرها ي اطراف مقعد با با مدفوع از نشانه هاي رايج است (7) و در برخي واگيرها به دليل كدورت قرنيه يا پلاك هاي پنيري در حدقه چشم ، بينايي پرنده دچار مشكل مي شود (1). ندرتاً در پرندگان تخم گذار بيماري ايجاد مي كند و درصورت بيماريزايي سبب كاهش تخمگذاري مي شود (6).طبق بررسي هاي انجام يافته در سال 1995 در امريكا ، تخم هايي كه مشكوك به آلودگي با فاژتيپ 4 سالمونلا انتريتيديس بودند نقايصي در پوسته داشتند كه شامل دراز شدن شكل تخم مرغ ، نازكي پوسته ، اندازه هاي كوچك ، كج و معوج شدن تخم مرغ بودند (16). به طور كلي سويه فاژ 4 كه در اروپا و آسيا و ايران رواج دارد به مراتب بيماريزا تر از ساير سويه هاي رايج در امريكا و كانادا مي باشد (21). يافته هاي كالبد گشايي
د رعفونت شديد در جوجه هاي تازه هچ شده كه منجر به تلفات سريع مي شود تنها نشاني كالبد گشايي سپتي سمي بودن لاشه است (6). اگر جوجه ها در سنين اوليه مبتلا شوند ، التهاب و عدم جذب كيسه زرده درآنها شايع است (1). اگرآنها در مرحله حاد سپتي سمي از بين نروند عمدتاً تورم طحال و كبد همراه با پر خوني ، رگه هاي خوني و كانونهاي نكروتيك ديده مي شود . كليه نيز ممكن است دچار اين عارضه گردند پريكارديت ، پري هپاتيت چركي فيبريني دراغلب موارد مشاهده مي شود (6).
مشخص ترين يافته كالبد گشايي كه در حدود پرندگان تلف شده در اثر سالمونلوز ديده مي شود اتساع سكوم بوسيله مواد نكروتيك سفيدو سخت مي باشد كه به آن تيفليت Typhitis مي گويند (1).وقتي بيماري مزمن شود انتريت حاد داراي كانونهاي نكروزي در روده كوچك مشاهده مي شود شامل كدورت چشم ،چركي شدن چشم ، تورم مفاصل چركي و التهاب كيسه هاي هوايي مي باشد (6). تشخيص
تأييد تشخيص،مستلزم جداسازي وشناسايي عامل بيماري وترجيحاً سرووارآن مي باشد.سالمونلا رامي توان با كشت مستقيم،بسادگي ازبافتهاي مبتلا جداكرد،بنابراين درجوجه هايي كه دراثرسپتي سمي ميميرند،مي توان از كبد ، كيسه صفرا يا كيسه زرده باكتري را مستقيماً جدا نمود. در پرندگان مسن تر سالمونلا در روده يافت مي شود و امكان جدا كردن باكتري از سكوم ها بيشتر است . امكان جدا كردن از مكانهاي ديگر مثل تخمدان ، لوله تخم بر ، لوزالمعده ، مفصل ، بيضه ، قلب و چشم وجود دارد(6).
سالمونلا پلوروم و گاليناروم در روده كلونيزه نمي شوند اما ساير قسمتهاي بدن پرنده را بسادگي آلوده مي كنند . اين امر موجب تحريك توليد آنتي بادي هايي مي شود كه در آزمايشهاي سرمي مورد شناسايي قرار مي گيرند . ساير سرووارهاي سالمونلا در روده كلونيزه مي شوند اما بافتهاي بدن را بسادگي مورد تهاجم قرار نمي دهند و بنابراين ممكن است توليد آنتي باديها را تحريك نكنند (1). جداسازي سالمونلا
براي كشت نمونه ها جهت غني سازي باكتري از محيطهاي غني كننده همچون بافر آب پپتونه استفاده مي شود . سه محيط مغزي انتخابي كه معمولاً مورد استفاده قرار مي گيرند شامل آبگوشهاي سلنيت ـ سيترات ، تترا تيونات و راپاپورت ـ واسيلياديس (RV ) مي باشند (6) با افزون آنتي بيوتيكهايي مانندنووبيوسين يا رنگهايي مانندبريليانت گرين مي توان محيط ها را انتخابي تركرد . براي كشت از نمونه هاي آلوده مانند مدفوع ، سواب كلواك ، نمونه هاي محيطي يا كشت مجدد از محيط پيش مغذي ، از محيطهاي مايع مغذي مثل RV استفاده مي شود . در اين حالت ، نمونه به نسبت به محيط RV منتقل مي شود (1). براي جدا سازي سالمونلا ، استفاده از حداقل دو محيط جامد توصيه مي شود . محيط هاي جامد رايج عبارتند از : آگار مك كانكي ،دئوكسي كلات سيترات آگار (DCA ) كه پرگنه هاي سالمونلا بر روي آن بي رنگ به نظر مي رسند و در آگار بريليانت گرين پرگنه ها قرمز رنگ مي شوند . ساير محيطها عبارتند از : گزيلوز ليزين دئودكسي كلات آگار (XLD ) و محيطهاي تغيير يافته آن و آگار رامباچ (1) . شناسايي سالمونلا
تظاهرات باليني و كالبد گشايي بيماري پاراتيفوئيد مشابه ساير بيماريهاي حاصله از ساير سالمونلا ها و حتي عوامل باكتريايي ديگر است . ابتدا مي توان پرگنه هاي مشكوك را با آزمايش آگلوتيناسيون برروي لام با استفاده از سرم پلي والان O و سرم فيزيولوژي ، آزمايش كرد (1) . آزمايشهاي بيوشيميايي اصلي براي سالمونلا ، توليدH2S عدم توليد اندول درآب پپتونه ، به همراه واكنشهاي قندي خاص مي باشد. واكنشهاي قندي سالمونلا شامل تخمير گلوكز ، مانيتول ، مالتوز و دولسيتول و عدم تخمير لاكتوز ، سوكروز و ساليسين مي باشد . اين واكنشهاي بيوشيميايي به طور مطلوبي در محيطهاي تركيبي كه در حال حاضر براي شناسايي باكتريها دردسترس مي باشند مثل محيط كوهنز Kohns يا آگارسه قندي (TSI ) ، انجام پذيرند (1) .
تشخيص سرمي
درابتداي تخمگذاري با نمونه گيري از300 پرنده در هرگله آزمايش خون كامل (WBT ) با استفاده از آنتي ژن رنگي انجام مي شود و نيز آزمايش ميكرو آگلوتيناسيون و ميكروآنتي گلوبولين و ELISA انجام مي شود (6). ممكن است بعضي از پرندگاني كه پاسخ آزمايشهاي سرمي آنها مثبت است ، به باكتري سالمونلا آلوده نباشندبه دليل واكنشهاي متقاطع مابين سويه هاي باكتريايي و بر عكس پرندگاني كه درمراحل اوليه آلودگي بسر مي برندوسالمونلارا به طور فعال دفع مي كنند،ممكن است از نظر سرمي منفي باشند (1). ممكن است جوجه هاآنتي باديهاي سالمونلا رابه طورغيرفعال ازراه كيسه زرده دريافت نمايندكه اين امر نشانگر آلودگي گله مادر مي باشد . مي توان زرده تخم مرغ را نيز از نظر وجود ايمنوگلوبولين هاي ضد سالمونلايي آرمايش كرد و چه بسا اين روش ،به عنوان راهي براي شناسايي و حذف گله هاي تخمگذار مورد استفاده قرار گيرد (1). آنتي سرم پلي والان ، آنتي سرم گروه D سالمونلا جهت مشخص نمودن آنتي ژن سوماتيك و سپس از آنتي سرمهاي اختصاصي استفاده مي شود (22). انتشار و انتقال
همچون سايرسالمونلاهاي بيماريزا مي باشدكه قبلاً شرح آن داده شده است.دريك تحقيق تجربي درسال1999نشان داده شده است كه با افزايش سن گله مادر،افزايش نفوذ پذيري سالمونلا به داخل تخم مرغ رخ مي دهد زيراكيفيت پوسته تخم مرغ جوجه كشي با افزايش سن گله مادركاهش مي يابد (17).
مطالعات اخير نشان داده است كه سالمونلا انتريتيديس و سالمونلا تيفي موريوم موجود درمني خروس مي تواند لوله تخم بر و تخمدان مرغ منتقل شده و متعاقباً سبب آلودگي تخم مرغ شود (11). عامل سالمونلا انتريتيديس از سه طريق زير مي تواند پرنده را تحت تأثير قرار دهد :
1ـ ارگانيسم مي تواند به سرعت از دستگاه گوارش عبور كند بدون آنكه در پرنده مؤثر بوده و بيماري ايجاد مي كند .
2ـ ارگانيسم مي تواند در دستگاه گوارش بسرعت تكثير يابد در حاليكه پرنده به ظاهر سالم و طبيعي است . پرنده دفع كننده و پخش كننده عامل بيماريزا است .
3ـ ارگانيسم از جدار روده عبوركرده و سلولهاي داخلي را درگيرمي كند و سبب بيماري درپرنده مي شود ودرصورت بهبود پرنده در زمانهاي خاص مي تواند از بدن پرنده دفع وخارج مي شود (9).
بررسي گله از نظر سالمونلا
دركارخانجات جوجه كشي،هردوهفته يك بارازسطوح داخلي هچرها وپوسته هاي شكسته تخم مرغ موجود درسيني هاي هچر بايدكشت به عمل آيد.همچنين ازجوجه هاي حذفي وجوجه هايي كه درپوسته تخم مرغ ازبين رفته اندآزمايش انجام مي شود. درسالن پرورش،كشت ازجداركارتن ،كف كارتن و پرندگان تلف شده در داخل آن صورت مي گيرد . جوجه هاي وازده و آنهايي كه در چند روز اول مي ميرند نيز بررسي مي شوند.در دوران پرورش بررسي نمونه هاي بستر،سواب برداري از گردوخاك صورت مي گيرد ونيز سواب برداري ازمحل عبور دان از هاپر،اتصالات برق انجام مي شود
در گله هاي مادردر حال تخمگذاري ، سواب برداري از كف لانه تخمگذاري ، پوشال موجود درآن ، گردوغبار ، پرهاي دان داخل سالن و سواب برداري از ميز درجه بندي تخم مرغ و محل ذخيره تخم مرغ و راهروها انجام مي شود. در پرندگان لاين واجداد بهتر است نمونه ها به دفعات بيشتري انجام شود.در گله هاي تخمگذار مي توان از محل جمع شدن مدفوع در زير قفسها ، انباشته گردو غبار، تيغه جمع كننده مدفوع ، تسمه جمع آوري تخم مرغ ، سواب گرفت و نيز از بستر، گردوغبار ولانه هاي تخمگذاري نمونه گيري مي كنيم . در كشتارگاهها بايد از نمونه هايي مانند تكه هايي از پوست گردن و قسمتهاي مختلف كشتارگاه كشت بعمل آيد.علاوه برموارد فوق ازكف اتاقك كاميون حمل تخم مرغ سواب برداري صورت مي گيرد (1). درمان
اگر تصميم به درمان داريد بهتر است به كمك آزمايش حساسيت باكتري را در مقابل آنتي بيوتيك سنجيد . ممكن است درمان ظاهراً مؤثر باشد ولي گاهي تعدادي از پرندگان ، حامل باكتري مي شوند و سويه هاي مقاوم به آنتي بيوتيك ، پديدار مي شوند (1). از آنتي بيوتيك ها بعنوان داروي پيشگيري مخلوط در دان و يا آب در جوجه هاي مسن و جوان و تخم مرغهاي هچري و داروي معالج طيور بيماراستفاده مي شود (11). تركيبي از سولفات پلي ميكسين B وتري متوپريم در گله هاي مبتلا به سالمونلا انتريتيديس هم از جنبه پيشگيري و هم از جنبه درماني مصرف مي شود . جنتامايسين تزريقي واسپكتينومايسين جهت كنترل آلودگي كيسه زرده در هچري استفاده مي شود . گزارشاتي وجود دارد مبني بر اينكه افزودن 5 عامل ضد باكتريايي مختلف به آب آشاميدني طيور سبب كاهش آلودگي سالمونلا تيفي موريوم مي شود . داروهاي مؤثر ديگر عبارتند از: تتراسايكلين ، نئومايسين ، باستيراسين وداروهاي گوگرد دار(بجزطيور تخمگذار) (6).
سالمونلاتيفي موريوم و انتريتيديس نسبت به برخي از آنتي بيوتيكها مقاومت دارويي يافته اند به طوريكه طي گزارش پاپ در سال 1996 سالمونلاتيفي موريوم تيپ 104 نسبت به آمپي سيلين ، كلرامفنيكل ، استرپتومايسين ، سولفا ناميد و تتراسايكلين مقاومت دارويي يافته است (11).
كنترل و پيشگيري
1) تخم مرغها و جوجه ها و پولت ها بايد از گله هاي عاري از سالمونلا آورده شوند و از تخم مرغهاي ترك داروكثيف وآنهايي كه روي زمين گذاشته شده اند جهت جوجه كشي استفاده نشود.
2) تخم مرغهاي هچ شده بايد ضد عفوني شوند و سالنهاي هچري طبق استاندارد بهداشتي ـ ضد عفوني آماده شوند. غوطه ور سازي تخم مرغها در محلول گلوتارآلدئيد 5/0% دردماي 40 بمدت 20 دقيقه يا گاز دادن با حداقل 600 ميلي گرم گاز فرمالدئيد به ازاي هر متر مكعب در 20 به مدت 30 دقيقه صورت مي گيرد .
3) درفاصله بين دو دوره جوجه ريزي ، سالنهاي مرغداري بايدتماماً شسته شده وضدعفوني شوند.كپسول پارا فرمالدئيد اغلب هر دوهفته يك بار به لانه تخمگذاري افزوده مي شود .
4) كنترل حشرات و جوندگان بايد بوسيله طراحي سالنها و مديريت آنها صورت گيرد .
5) جهت جلوگيري از انتقال افقي در بين سالنها ، بيماران را معدوم كرده و تمامي مواد زايد رادر يك منطقه مناسب در ظرف در بسته كه امكان ورود ناقلين بيماري نباشد ، قرارداده شود .
6) از غذاي پليت شده و يا خوراك فاقد منبع پروتئين حيواني استفاده شود .
7) واكسيناسيون از بروز بيماري پيشگيري مي كند .
نمونه گيري از سالنهاي مرغداري و سواب كلواك و لاشه هاي مشكوك جهت جلوگيري از شيوع بيماري امري ضروري است .
9) نگهداري تخم مرغها دريخچال وسردخانه خطربيماريزايي راكاهش ميدهد(1و6و7و9و11و15 ).
10) اخيراًسازمان نظارت بر مواد غذايي ودارويي ايالات متحده(FDA )استفاده ازمحلول 37% فرمالين را به ميزان 5/2 كيلوگرم درهرتن وبه مدت 14 روزجهت كنترل باكتري سالمونلا درخوراك طيور مجاز اعلام كرده است (1 .
افزودن مواد شيميايي ماننداسيد فرميك يا پروپيونيك به دان ، يا گاز دادن با فرمالدئيديا متيل بروميد نيز موجب كاهش سالمونلا در دان شده است . برنامه هاي كنترل سالمونلا انتريتيديس در كشورهاي مختلف بشرح زير است :
دركشورهاي اروپايي درمرحله اول تقليل آلودگي ودرمرحله بعد حذف آلودگي درگله هاي مادر ، اجداد ولاين انجام مي گيرد. دربين اين كشورها ،سوئد دركنترل سالمونلا ها مقتدرترو پيشرفته تر عمل نموده است . به طور كلي تا سال 1984 حدود 90% هزينه معدوم كردن گله هاي آلوده و 100% هزينه تميز نمودن فارم ها (هرفارم با ظرفيت توليدي بيش از5000 قطعه مرغ )را پرداخت نمود . در انگلستان در سال 1989 براي ممانعت از انتشار سالمونلا قوانيني وضع شده است . محدوديت حركت طيور ، جداسازي فارمهاي آلوده همراه با كشتار اجباري و غرامت سبب كاهش آلودگي شده است . در هلند نيز مشابه انگلستان تمهيداتي صورت گرفته است كه باعث كاهش سالمونلا انتريتيديس درگله هاي مادر و اجداد شده است ولي موارد انساني را تقليل نداده است .روش آمريكا در برخورد با سالمونلا انتريتديس بسيار محتاطانه تر است ، كشتار و پرداخت غرامت و غيره وجود ندارد بلكه فارم آلوده را كنترل مي نمايند زيرا سويه هاي باكتري حدت كمتري دارند(22). حذف رقابتيCompetitive Exclusion
درمان حذف رقابتي عبارتست از:افزايش فعاليت فلور طبيعي روده تا طي آن كلونيزه شدن بسياري از عوامل بيماريزا درروده محدودشود،كه اين روش عمداً درپيشگيري ازعفونتهاي پاراتيفوئيدي مؤثراست. اين باكتريها ازطريق مقعد،اسپري در سطح بدن يا قطره خوراكي وارد بدن طيور مي شوند.مخلوطي از باكتريهاي روده(عموماً محتويات سكوم)معمولاً جهت اين كاراستفاده مي شوند(1و6و8 ). خوراندن كشت مخلوطي ازباكتريهاي روده كورمرغهاي گوشتي بالغ كه از29 سويه تشكيل شده بود به جوجه هاي گوشتي يك روزه از طريق آب آشاميدني و و سپس رويارو كردن جوجه ها از راه خوراكي با سالمونلاتيفي موريوم بعد از 2روز ، نشان دادن كه اين باكتريها به سرعت در روده كور جاي گرفته، مقاومت درمقابل سالمونلا تيفي موريوم را در مقايسه با جوجه هاي گروه شاهد به طور مؤثري افزايش مي دهد(2).
درگله هاي مسن آلوده به سالمونلا ، قبل از انتقال به جايگاه هاي پاك ، آنها را با آنتي بيوتيك درمان مي كنند،سپس، فلور روده اي و سالمونلا را تضعيف مي كنند و به دنبال آن مخلوط حذف رقابتي را به پرندگان مي خورانند تا امكان حذف آلودگي از پرندگان به وجود مي آيد.در پرندگان تخمگذار به دليل عدم امكان انتقال پرندگان به جايگاههاي پاك،استفاده از روش فوق موفقيت آميز نبوده است(1).
واكسيناسيون
جهت كنترل آلودگي به سالمونلا انتريتيديس تا كنون واكسنهاي مختلفي ساخته شده است . در كشور آلمان براي كنترل سالمونلاتيفي موريوم از واكسن آگزوتروفيك) Auxitrophic = سويه اي جهش يافته (موتانت )از باكتري كه براي رشد به عوامل خاصي نياز دارد ( زنده استفاده مي شود (1). واكسنهاي زنده تخفيف حدت يافته نيازمند اين است كه به مدت كافي در بافتها باقي بمانند تا پاسخ ايمني حمايتي ايجاد كنند . استفاده خوراكي يا داخل عضلاني ازواكسن تخفيف حدت يافته سالمونلا انتريتيديس نوع موتانتA سبب كاهش دفع عفونت از طريق مدفوع ، انتقال افقي عامل بيماريزا و آلودگي تخم مرغها مي شود كه اين اثرات تا23 هفته پس از واكسيناسيون مشاهده مي شود . واكسن خوراكي نوع اخير ايمني محافظتي كم اثرتري ايجاد مي كند(6).
درپرندگان واكسينه شده در روز اول ، متعاقب گذشت 4 هفته مشكلات اسهال ، لنگش ، تلفات و وقوع سالمونلا انتريتيديس كمتر رخ داد. درسال 1994 حدود 2 ميليون پرنده در مزارع صنعتي انگلستان واكسينه شدند كه از اين گله هاي واكسينه شده سالمونلا انتريتيديس جدا نشد (6).
درآزمايشات ديگر جوجه هاي بدست آمده از گله مادر 57 هفته (واكسينه شده و واكسينه نشده )همراه با جوجه هاي 7 روزه كه يك دوزخوراكي سالمونلا انتريتيديس را روز اول دريافت كرده بودند ، قرارداده شدند . اطلاعات بدست آمده حاكي است كه آنتي بيوتيكهاي مادري كه ايمني غير فعال ايجاد مي كنند ، در جوجه هاي سنين 21 روزه با كاهش علائم باليني و كاهش دفع سالمونلا همراه بود . به هر حال كاهش مشخصي در جداسازي سالمونلا انتريتيديس از ارگانهاي داخلي جوجه هاي واكسينه شده قابل توجه است (6). واكسن بين سنين 12 الي 16 هفتگي انجام مي شود . هر دز واكسن شامل تعداد زيادي سالمونلا انتريتيديس غير فعال است و دو تزريق ايمنيت بالاتري ايجاد مي كند (11).
واكسنهاي كشته اتوژن سالمونلاانتريتيديس همراه با ياور خوراكي Oil adjuvant و ازطريق زير جلدي به مدت چندين سال درماكيان ايالات متحده مصرف شدونتايج اميد بخشي حاصل گشته است.در جوجه هاي واكسينه شده باواكسن كشته (باكترين)سبب كاهش تلفات،علائم باليني وضايعات تا12 هفته پس از واكسيناسيون گرديد (1و6 ).
ضمناً محققين دانشگاه ويكتوريا نوعي واكسن عليه سالمونلا را به روش مهندسي ژنتيك ابداع كرده اند . اين واكسن از يك سويه موتاسيون يافته سالمونلا تيفي موريوم ساخته شده است كه با حذف قسمتي از ساختمان ژنتيكي اين باكتري آنرا كاملاً به برخي ويتامينها وابسته ساخته اند . هدف از اين كار محافظت حيوانات از سالمونلوز است . اين سويه سالمونلا به صورت خوراكي تجويز مي شود(19 ) . وضعيت سالمونلا انتريتيديس در ايران
وجود اين عامل با جداسازي باكتري و استفاده از آنتي سرم مخصوص در چندين مزرعه مرغداري ايران به اثبات رسيده است كه به احتمال قريب به يقين از نوع با حدت بالا (فاژ 4) مي باشد . با توجه به قابليت بيماريزايي بالاي آن،در گله هاي آلوده به خصوص جوجه ها (كه ازطريق عمودي آلوده مي شوند ) مشكل خاصي پس از هچ شدن مشاهده نمي شود و تعدادي از آنها ناقل بيماري مي باشند كه در اثر مجاورت در جعبه هاي جوجه،ماشين جوجه كشي و يا عمل تعيين جنسيت اكثر آنها آلوده ميگردند. اين سالمونلا به دليل سرعت تكثير بالا يش سبب بروز تلفات و وازدگي جوجه ها مي گردد ، كه تلفات از 5 تا 40% و بيشتر ممكن است ديده شود . از روز سوم به بعد با ازدياد جوجه هاي وازده مواجه مي شويم . در صورتيكه آلودگي در بدو ورود با يك آنتي بيوتيك مناسب كنترل شود مشكلات وازدگي و دفع سالمونلا از طريق مدفوع كمتر خواهد شد .
در طيور تخمگذار درمان با آنتي بيوتيك مناسب قبل از شروع تخمگذاري مي تواند دفع مدفوعي و آلودگي تخم مرغ را در اوج توليد به مقدار بسيار زيادي كاهش دهد . در حال حاضر بايد مانند اكثر كشورهاي جهان برنامه تقليل و كاهش آلودگي را در سطوح مختلف به انجام رساند . در اين راستا مي توا ن از حذف رقابتي ، واكسيناسيون و كنترل مواد غذايي و پليت نمودن آنها استفاده نمود كه اين امر مستلزم صرف هزينه بسيار گزافي مي باشد . مسلماً در ايران قادر به اجراي برنامه ريشه كني وسيع نمي باشيم پس ابتدا به كاهش (ازطريق پيشگيري و كنترل بهداشتي) و سپس به حذف عامل بيماريزا با اجراي برنامه دقيق اقدام مي نمائيم(22). وقوع سالمونلوز در انسان از طريق سالمونلاهاي طيور
ميزان گسترش و وقوع بيماري :
صنعت مرغداري مهمترين و بزرگترين منبع سالمونلا هستندكه مي توانند آنرا از طريق غذا به انسان منتقل كنند پس كنترل آن بسيار مهم مي باشد (6). درسال 1885 اولين مورد مسموميت غذايي به سالمونلا تيفي موريوم در فرانسه و در سال 1888 اولين مورد مسموميت غذايي به سالمونلا انتريتيديس در آلمان گزارش گرديدند (5). در سال 1986 مشخص گرديد كه سالمونلا انتريتيديس از طيور به انسان منتقل و بيماريزا مي باشد (5). در طي سالهاي 1973 الي 1987 در ايالات متحده 51% بيماريهاي باكتريايي منتقله به انسان از طريق سالمونلا بود. از مجموع 458081 مورد وقوع سالمونلوز در انسان در طي سالهاي 1982 الي 1992 ، 18 مورد سالمونلاپلوروم ، 8 مورد سالمونلا گاليناروم جدا شدند . بر اساس گزارش مركز پيشگيري و كنترل بيماري در ايالات متحده ، سالانه حدود 1 الي 5 ميليون انسان به سالمونلوز مبتلا مي شوند كه حدود 20 هزار نفرآنها در بيمارستان بستري شده و حدود 500 نفر مي ميرند . ضمناً در ايالات متحده بين سالهاي 1985 الي 1991 ، 82 % شيوع سالمونلا انتريتيديس از طريق تخم مرغ بود (6). در طي دهه 1980 آلودگي اغلب تخم مرغها در شمال غربي ايالات متحده مربوط به سالمونلا انتريتيديس بود و تقريباً آلودگي تخم مرغها ممكن است رخ دهد. در اين مناطق آلودگي به طور متوسط از هر 50 مصرف كننده تخم مرغ ، يك نفر مي تواند به سالمونلا مبتلا شود (12). تقريباً 84 % بيماري منتقله به انسان از طريق غذا در طي سالهاي 1980 الي 1989 در اسكاتلند مربوط به سالمونلا بود . درانگلستان و ولز كمتر از 13 % شيوع سالمونلوز در انسان در طي سالهاي 1959 الي 1962 و بيش از 32 % شيوع در طي سالهاي 1984 الي 1985 مربوط به مصرف گوشت مرغ بود . در ايالات متحده در طي سالهاي 1983 الي 1987 بيش از سالمونلاي منتقله به انسان از طريق غذا مربوط به مصرف گوشت مرغ و تخم مرغ بود (6).
علائم باليني در انسان
سالمونلا تيفي موريوم سبب بيماري تيفوئيد درانسان مي شود كه با تب،سردرد،اسهال واستفراغ شديد توأم است(11).در اغلب اشخاص مبتلا به سالمونلا انتريتيديس پس ازمسموميت غذايي(حدود 128 الي 72 ساعت)اسهال وعلائم فوق مشاهده مي شود.بيماري معمولاً 4 تا 7 روز به طول مي انجامدواغلب افراد، بدون درمان با آنتي بيوتيك بهبود مي يابند. با اين وجود ، اسهال مي تواند به قدري شديد باشد كه شخص را راهي بيمارستان كند . با اين حال وقوع سالمونلوز در افراد سالخورده ، خردسالان و كسانيكه سيستم ايمني ضعيف دارند ، مي تواندآنها را به فرم شديد بيماري دچار كند. در اين بيماران عفونت از طريق روده وارد جريان خون شده و سپس به ساير نقاط بدن منتقل مي شود و سبب مرگ نيز مي شود (12و13و14 ) . در موارد مزمن بيماري درد مفاصل و ادرار درد آور گزارش شده است(11) . كاهش خطر بيماريزا يي سالمونلا انتريتيديس در انسان :
1) تخم مرغها در سرد خانه ها و يخچالها نگهداري شوند .
2) تخم مرغها كثيف يا ترك خورده معدوم شوند .
3) بعد از تماس دستها با تخم مرغهاي خام دستها با آب و صابون شسته شوند .
4) بعداز پخت كامل ، تخم مرغها خورده شوند و تخم مرغها ي گرم بيش از 2 ساعت نگهداري نشوند.
5) موادغذايي محتوي تخم مرغ در سرد خانه نگهداري شوند .
6) از خوردن تخم مرغهاي خام (مانند بستني و مخلوط شير و تخم مرغ خانگي ) و غذاها ي واجد تخم مرغ خام اجتناب شود . عمدتاً در صنعت ، بستني و مخلوط شير و تخم مرغ و غذاها ، توسط تخم مرغهاي پاستوريزه تهيه شوند (12). درمان بيماري در انسان :
آمپي سيلين ، جنتامايسين ، تري متوپريم ، سولفامتوكسازول و سپيروفلوكسازين وكلرامفنيكل داروهاي مؤثر بر سالمونلا هستند . متأسفانه برخي گونه هاي سالمونلا نسبت به آنتي بيوتيكها مقاومت دارويي يافته اند (14).

عنوان: بيماري هاي مشترک بين انسان و طيور

بیماری های مشترک، بیماری هایی هستند که قابل انتقال بین انسان و حیوانات هستند. بچه های جوان و بزرگسالان پیر و افرادی که دچار فقر ایمنی هستند، بیشتر در معرض این گونه بیماری ها هستند. افرادی که فقر ایمنی دارند مانند کسانی که به بیماری های سرکوبگر ایمنی دچار هستند (ایدز) و یا کسانی که از دارو هایی که باعث ایجاد فقر ایمنی می شود (کورتون ها)، بیماری سرطان و یا کسانی که جنین سقط کرده اند، می باشد.
هر چند لیست تعداد بیماری هایی که مشترک است زیاد می باشد ولی به چند تا از آنهایی که اهمییت بیشتری دارند اکتفا می کنیم: کلامیدیوز Chlamydiosis، سالمونلا Salmonellosis، کمپیلو باکتر Campylobacteriosis، نیوکاسل New castles، آلوئولیت آلرژیک Allergic Alveolitis ، مایکوباکتریوم Mycobacteriosis (Avian Tuberculosis) ، آنفولانزا Influenza، ژیاردیا Giardia و کریپتوسپوریدیوز Cryptosporidiosis. کلامیدیوز:
عامل این بیماری کلامیدیا پسیتا است و یک باکتری داخل سلولی می باشد. این بیماری در خانواده طوطیان و انسانها سیتاکوزیس نامیده می شود. این بیماری در طوطی سانان تب پاروت هم نامیده می شود. این بیماری علاوه بر انسانها و پرندگان، در گاوها، گوسفندان و خوک ها هم مشاهده می شود. اکثر انسان های که به این بیماری دچار می شوند، طوطی و یا کبوتر ویا بوقلمون در خانه نگه داری می کنند. این بیماری همچنین از انسانی به انسان دیگر هم منتقل می شود. بزرگترین گونه ای که توانایی ایجاد بیماری را دارند از انسان و پرنده ها ایجاد شده است. گونه های که در موجوادات دیگر یافت شده است اغلب موجب بیماری نمی شوند. عفونت از طریق مدفوع، ادرار، بزاق، ترشحات چشم و بینی و گرد و غبار پر ها منتقل می شود. این عفونت از طریق تنفس و یا خوردن دگر پرنده ها و یا انسان منتقل می شود. از طریق تخم نیز ثابت شده است که در مرغابی ها و غاز ها و بوقلمون ها منتقل می شود. دوره کومون این بیماری در پرندگان بین چندین ماه تا چندین سال متغیر است. در پرندگان این بیماری با التهاب چشم ها و سختی در تنفس و ادرار سبز همراه است. ولی این بیماری همیشه در پرندگان همراه نشانی های خاصی نیست، این گونه پرندگان ناقل این بیماری هستند. هرگونه استرس وارد شده به پرندگان از قبیل استرس حمل و نقل، تغذیه ضعیف، بیماری های دیگر، ضعیف بودن عملکرد تهویه ها ویا تخم گذاری موجب بیدار شدن این باکتری وایجاد بیماری همراه است. معمولا انسان ها در اثر ذرات عفونی معلق در هوا دچار التهاب می شوند. دوره کومون این بیماری در انسان بین 5 تا 14 روز است. علائم عمومی این بیماری در انسان تب آنفولانزایی، اسهال، لرزش، کونژکتیویت و زخم شدن گلو می باشد. تست های تشخیصی متعددی وجود دارد ولی بهترین تست برای ردیابی این بیماری P.C.R است و حساسیت زیادی دارد. داروهای مناسب این بیماری تتراسایکلین و داکسی سایکلین است. در انسان به مدت 3 هفته و در پرنده ها 45 روز تحت درمان قرار می گیرند. سالمونلا:
سالونلا یک باکتری گرم منفی است که در انسان و پرنده ها و سایر حیوانات ایجاد بیماری می کند. این باکتری می تواند در خاک و آب مدت های زیادی زنده بماند. تعداد زیادی از سروتایپ های سالمونلا که توانایی بیماری زایی دارند، شناخته شده است. تمامی سروتایپ ها قادرند در غذا ایجاد سم کرده و غذا را مسموم نمایند. وجود خود سالمونلا و سم تولید شده آنها، هر دو می تواند ایجاد بیماری کند.
بیماری سالمونلا در پرنده ها می تواند از طرق، خوردن غذا های آلوده ، آب و تخم مرغ های حاوی سالمونلا و یا از طریق پوسته تخم مرغ روی دهد. این باکتری ممکن است در مرغ ها و یا کبوتر ها باشد ولی آنها در ظار سالم هستند. عفونت در پرنده ها همراه با سستی، از دست دادن اشتها، نخوردن آب و گسترش آرتریت همراه است. در طوطی ها ممکن است که اسهال خونی ، افسردگی شدید ، افزایش سلول های سفید خون و سرانجام مرگ را در پی داشته باشد. اغلب انسان هایی که به این بیماری دچار می شوند به دلیل آلودگی غذا به این باکتری و مخصوصا غذا هایی که از پرندگان خانگی و محصولات آنها تهیه شده است، می باشد. برای مردم دوره کومون این بیماری 6 تا 72 ساعت است. استفراغ، اسهال خونی، تب و کم آبی بدن از عوارض این بیماری است. بازگشت سلامتی در این بیماری 2 تا 4 روز است. سالمونلا از طریق انسان به انسان نیز می تواند منتقل شود. انسانهای آلوده به سالمونلا نیز می توانند سبب بیماری در پرنگان شوند. تشخیص این بیماری در پرنده زنده مشکل است چون که پرنده ها به صورت متناوب دچار می شوند. آزمایشهای کشت میکروبی از کلواک و مدفوع در تشخص بیماری بسیار کمک کننده است. درمان پرندگان آلوده به این بیماری توسط آنتی بیوتیک های قوی که در آزمایشهای کشت میکروبی حساسیت آنها تعیین شده است برای 3 تا 5 هفته صورت می گیرد. پرنده هایی که خوب می شوند ممکن است ناقل و حامل سالمونلا شوند.
آنتی بیوتیک ها معمولا در انسانها مصرف نمی شوند مگر در مواردی که تب و سپتی سمی وجود دارد.

عنوان: كزاز Tetanus

علائم : - سفتي و گرگفتگي ماهيچه‌ها، ابتدا در اطراف فك و دهان - گلودرد - بلع و تنفس سخت كزاز يك عفونت باكتريايي خطرناك است كه به وسيله يك نوع باكتري باسم كلوستريديوم تتاني Clostridium tetani بوجود مي‌آيد. اين باكتري عموماً در مزارع و خاكهاي كثيف باغچه و فلزات پوسيده پيدا ميشود و معمولاً او راه بريدگي كه مي‌تواند بر اثر چيزهايي مانند خار گل يا تكه‌هاي تيز فلز بوجود آيد وارد بدن ميشود. اين باكتري كه در محيطهاي كم اكسيژن بهتر رشد مي‌كند در محل بريدگي شروع به توليد سم مي‌نمايد كه اين باعث ميشود عضلات بدن دچار انقباض و گرفتگي غيرقابل كنترل بشوند. عضلات فك معمولاً در مرحله اول گرفتار ميشوند. به اين جهت است كه به اين بيماري قفل شدن آرواره‌ها نيز مي‌گويند سپس اسپاسم يا انقباض عضلاني به عضلات ديگر بدن منتقل ميشود. اين نشانه‌هاي كزاز مي‌توانند از يك هفته تا چندماه بعد از جراحت اوليه بوجود آيند. با انجام واكسيناسيون عليه كزاز در طي 5 سال اول زندگي و پس از آن يك تزريق يادآوري هر 5 سال يكبار بطور مطمئني ميتوان از كزاز پيشگيري نمود و به همين علت امروزه كزاز بسيار نادر شده است.
آيا خطرناك است؟
كزاز خيلي خطرناك است گاهي اوقات عضلات تنفسي دچار انقباض ميشوند و حتي عليرغم مراقبتهاي شديد مي‌تواند منجر به مرگ شود. ابتدا چه كار بايد بكنيد؟
1- به هرگونه زخم عميق و كثيف برخورد كرديد هميشه به آن توجه كنيد تمام آنرا با يك محلول ضدعفوني كننده يا آب و صابون تميز كنيد تا كثافات در حد امكان پاك شوند. 2- در صورتيكه بيشتر از 6 ماه از زمان آخرين تزريق كزاز گذشته باشد كودكتان را براي تزريق مجدد آن به درمانگاه ببريد. 3- اگر كودكتان از خشكي عضلات مخصوصاً ماهيچه‌هاي فك و گردن شكايت مي‌كند فوري او را تحت امدادهاي پزشكي قرار دهيد. آيا مشورت با دكتر لازم است؟
اگر بريدگي كودك عميق است و مخصوصاً در محلي آلوده اتفاق افتاده است و اگر 6 ماه از آخرين تزريق كزاز سپري شده است و يا نشانه‌هاي كزاز در كودك مشاهده مي‌گردد بلافاصله به دكتر مراجعه كنيد. دكتر چه اقدامي انجام خواهد داد؟
به تميز كردن زخم عميق يا كثيف خواهد پرداخت و به كودك شما در صورتيكه قبلاً واكسينه شده باشد تزريق واكسن كزاز مي‌كند اگر كودك سابقاً واكسينه نشده باشد علاوه بر تزريق واكسن يك تزريق گلوبولين ضد كزاز براي حمايت از كودك در برابر سم كزاز داده خواهد شد.
اگر كزاز اتفاق بيافتد درمان آن عبارت خواهد بود از يك سري آنتي‌بيوتيكها و پرستاري در بخش مراقبتهاي ويژه يا آي سي يو تا زمانيكه بيماري دوره خود را مي‌گذراند يك دستگاه تنفس دهنده را غالباً بمدت چند هفته به وي متصل مي‌كنند. شما چه كمكي مي‌توانيد بكنيد؟
تمامي اطفال بايد سه نويت تزريق واكسن كزاز (معمولاً بصورت واكسن ثلاث) در سال اول زندگي داشته باشند سپس يادآور اول در سال دوم زندگي و يادآور دوم 5 سال بعد از آن صورت مي‌گيرد. براي اينكه بدن همچنان مورد حمايت باشد لازم است تا هر 5 سال به تزريق اقدام نمود.

كاربر بسيار فعالعضو شده در: 28 بهمن 1386
پست: 521

عنوان: نگاهي اجمالي به بيماري هاي مشترك بين انسان و حيوان

مفدمه :
بیماریهایی که بطور طبیعی بین حیوانات و انسان منتقل می شوند از جمله تب مالت – سیاه زخم و تب خونریزی دهنده کریمه کنگو – مشمه – طاعون – تب راجعه – آنفولانزای پرندگان – سارس – سالک – کالاآزار- بیماریهای انگلی و بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان نامیده می شود. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی از میان 1709 عامل بیماری زا 832 عامل از حیوانات به انسان منتقل می شوند. از میان 156 بیماری نو پدید شناخته شده در انسان 114 مورد آن از حیوانات به انسان منتقل می شود. یکی از مشکلات اصلی و عمده بهداشتی کشور که سالهاست بصورت یک معضل منابع انسانی و مالی کشور را بخود اختصاص داده و هر چند گاه بصورت بحران جدی در استانهای مختلف و در قالب بیماریهای نوپدید و باز پدید خود را عیان می سازد بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان می باشد. از شیوع مجدد بیماریهایی نظیر لیشمانیوز جلدی ( سالک ) و توسعه کانونهای آن در کشور گرفته تا بحرانهای ناشی از بیماری تب و خونریزی دهنده کریمه – کنگو و خطر ورود تب دره ریفت و نیز آنفولانزای پرندگان و استقرار دیرپای بیماریهایی نظیر کیست هیداتیک – تب مالت و هاری که بدلیل پیچیدگی عوامل متعدد ایجاد کننده آنها بعنوان یک تهدید اساسی برای انسان مطرح شده و کنترل آنها به دخالت تمامی بخشهای مختلف توسعه نیاز خواهد داشت. بنابراین لزوم هوشیاری وآگاهی جامعه از خطرات ناشی از این بیماریها و راههای انتقال آنها و همچنین تبیین اهمیت تاثیر همکاریهای بخشهای مختلف توسعه در کنترل این بیماریها صد چندان نمود می یابد. لیشمانیوز جلدی ( سالک ) :
سااک یک بیماری پوستی ( طولانی مدت و بدون درد و تب ) قابل انتقال بین انسان و تعدادی از حیوانات از جمله جوندگان ( مثل موش صحرایی ) و سگ میباشد. عامل بیماری :
انگل بسیار کوچک تک سلولی به نام لیشمانیا می باشد که در زخمهای پوستی ناشی از این بیماری وجود دارد. راههای انتقال :
سالک از طریق نیش پشه خاکی به انسان و حیوانات منتقل می شود. هنگام خونخواری پشه از زخمهای سالک در انسان – جوندگان یا سگ انگل به داخل بدن پشه خاکی وارد شده و با نیش پشه آلوده بیماری به انسان منتقل می شود. پیشگیری :
درمان کامل بیماران – پوشاندن زخم سالک با گاز استریل – جلوگیری از گزش پشه خاکی با استفاده از لباس مناسب و نصب توری در و پنجره و خوابیدن زیر جزیان کولر و پنکه خودداری – خود داری از انباشتن هر گونه مواد زائد و کودهای حیوانی داخل یا خارج ازمنازل و جمع آوری و دفع صحیح زباله - مرمت و ترمیم حفره ها و شکاف دیوارها – تخریب و تسطیح اماکن مخروبه – مبارزه با جوندگان از طریق تسطیح پستی و بلندیها و لانه کوبی و طعمه گذاری معدوم ساختن سگهای ولگرد.
کیست هیداتیک :
یک بیماری انگلی است که انسان و دام در اثر خوردن تخم نوعی انگل به نام کرم تنیا اکینوکوک که در مدفوع سگ بیمار وجود دارد بدان مبتلا می شوند کیست هیداتیک کیسه های آبکی است که حاوی مرحله نوزادی انگل بوده و امکان ایجاد آن در اعضای مختلف بدن وجود دارد. راههای انتقال :
ازطریق دست آلوده به مدفوع سگ – خوردن آب و مواد غذایی که بوسیله مدفوع حیوان بیمار آلوده شده است. پیشگیری :
کم کردن تماس انسان با سگها و درمان سگهای آلوده – رعایت موازین بهداشتی از جمله شستشوی کامل سبزیجات - جلوگیری از تغذیه سگ از امعاء و احشاء دام – ذبح دام در کشتارگاههای بهداشتی بروسلوز ( تب مالت ) :
یک بیماری عفونی حاد یا مزمن قابل انتقال بین انسان و تعدادی از حیوانات ( از جمله گاو – گوسفند – بز – خوک – شتر و گاو میش ) است که از طریق تماس با دام یا فرآورده های دامی به انسان منتقل می شود. عامل بیماری :
باکتری بنام بوسلا می باشد که سه نوع آن عامل اکثر عفونتهای تب مالت در انسان می باشد. بروسلا ملی تنسیس که در بز و گوسفند بیشتر است و عمدتا عامل بروز موارد تب مالت انسانی در ایران می باشد – بروسلا آبورتوس که در گاو بیشتر است و بروسلا سوئیس که در خوک بیشتر است. راههای انتقال :
تماس مستقیم با بافتهای حیوانی آلوده نظیر خون – ترشحات وازن و ترشحات جنین سقط شده - مصرف شیر خام و فرآورده های لبنی آلوده خصوصا پنیر تازه – خامه و سرشیر – انتقال تنفسی از طریق استنشاق هوای آلوده آغل – اصطبل و آزمایشگاه پیشگیری :
شناسایی و کشتار دامهای آلوده – واکسیناسیون دامهای واجد شرایط – رعایت اصول بهداشتی در هنگام برخورد با دام و بافتهای حیوانی آلوده – خودداری از مصرف شیر خام و فرآورده های لبنی غیر پاستوریزه. سیاه زخم ( شاربن ) :
بیماری عفونی حیوانات وحشی و اهلی خصوصا نشخوار کنندگان است که انسان بطور اتفاقی در اثر تماس با دام یا فرآورده های دامی آلوده بدان مبتلا می شود با توجه به روش انتقال به سه شکل جلدی – تنفسی و گوارشی بروز می کند. عامل بیماری :
باکتری میله ای شکل به نام باسلیوس آنتراسیس ( باسیل شاربن ) است که اسپور آن در شرایط نا مساعد محیط تا سالها قادر به ادامه حیات است. راههای انتقال :
از طریق تماس بریدگی یا خراشهای پوست با دام آلوده – تنفس اسپورهای زنده و جایگزینی آنها در ریه – مصرف بافت آلوده حیوانات تلف شده از شاربن. پیشگیری :
عدم اجرای کالبد شکافی حیوان تلف شده مظنون به شاربن – سوزاندن یا مدفون ساختن عمیق لاشه های مشکوک و پوشاندن آن با لایه ای از آب آهک – واکسیناسیون دامهای حساس و جداسازی حیواناتی که علائم بیماری را دارند – ضد عفونی کلیه فرآورده های دامی مثل : پوست – پشم و استخوان حیوانات مشکوک. هاری :
بیماری ویروسی خطرناک و کشنده ای که در اثر گزش یا خراش توسط حیوانات وحشی و اهلی و گاها جوندگان ایجاد میشود. عامل بیماری :
ویروسی است عصب دوست از گروه رابدو ویروسها رههای انتقال :
گزش توسط حیوان هار و از راه پوست ( خراشهای پوستی ) از طریق لیسیدن مخاط لب – چشم و بینی انسان توسط حیوان هار – پیوند عضو از انسان مبتلا به هاری وسایل آلوده به ویروس پیشگیری :
خودداری از نگهداری سگ و گربه در منزل و در صورت نگهداری قلاده زن و واکسیناسیون آنها علیه هاری – جلوگیری از تردد سگهای صاحبدار در معابر عمومی – جلوگیری از نزدیک شدن کودکان به سگهای ولگرد – اتلاف سگهای ولگرد – جمع آوری و دفن بهداشتی زباله – ایمن سازی و واکسیناسیون افراد در معرض خطر - توجه خاص به گاز گرفتگی حیوانات ( هر چند جزئی و بصورت خراش باشد ) و شستشوی زخم با آب صابون به مدت 10 تا 15 دقیقه و مراجعه به واحدهای مبارزه با هاری مستقر در مرکز بهداشت شهرستانها در هر ساعت شبانه روز جهت انجام واکسیناسیون. ( واحد مبارزه با هاری شهرستان اصفهان واقع در خیابان ابن سینا – مرکز بهداشتی درمانی ابن سینا – تلفن : 4458694 ) تب خونریزی دهنده کریمه – کنگو ( CCHF ) :
بیماری ویروسی خطرناک واگیر دار و گاهی برای انسان کشنده است که با تب و خونریزی همراه است و چون برای اولین بار در کشور کنگو ( واقع در آفریقا ) و شبه جزیره کریمه ( واقع در اوکراین ) توصیف شده است. بنام تب خونریزی دهنده کریمه کنگو نامیده می شود. با وجودی که بیماری مخصوص حیوانات ( از جمله گاو – گوسفند – بز – خرگوش و پرندگان ) می باشد ولی موارد تک گیر وهمه گیریهای ناگهانی این بیماریها در انسانها نیز اتفاق می افتد. عامل بیماری :
ویروس CCHF از گروه آربوویروسها و جنس نایرو ویروس می باشد. مهمترین بند پایان ناقل ویروس به انسان کنه ای از جنس هیالوما می باشد. راههای انتقال :
گزش کنه آلوده یا له کردن آن روی پوست – تماس پوست با لاشه – خون یا ترشحات حیوان آلوده – تماس با خون یا ترشحات بدن انسانهای بیمار. پیشگیری :
شناسائی و درمان کامل بیماران – جداسازی دام از محل زندگی انسانها – پرهیز از تماس بدن با بافتهای آلوده انسان و حیوانات مبتلا – استفاده از وسایل حفاظتی و جلوگیری از گزش کنه – جلوگیری از نقل و انتقال حیوانات مبتلا و قاچاق دام – بهسازی محل نگهداری دام – جلوگیری از کشتار غیر مجاز دام – از بین بردن و کنه ها از طریق سم پاشی و ایجاد حمام ضد کنه – عدم استفاده از وسایط نقلیه شخصی جهت جابجائی دام و متعلقات آن ( پوست – پشم و کله پاچه تمیز نشده ) خودداری از کشتار دام بعنوان نذر و قربانی در داخل مغازه و معابر عمومی تهيه و تنظيم : کورش امینیان - کارشناس بیماریهای قابل انتقال بین حیوان و انسان ( مرکز بهداشت شماره یک استان اصفهان )

عنوان: ژيارديوز چيست؟

يكي از انگل‌هايي كه باعث آلودگي دستگاه گوارش مي‌شود، ژيارديا نام دارد و عفونت با آن را ژيارديوز مي‌گويند. اين انگل يكي از شايع‌ترين علل اسهال در بچه‌هاست كه به علت مصرف آب و سبزي و ميوه آلوده ايجاد مي‌شود. اين انگل در مقابل مقدار كلري كه براي تصفيه آب در شبكه هاي توزيع اب اشاميدني شهري به كار برده مي‌شود مقاوم بوده و در آب سرد حتي تا 2 ماه مي‌تواند زنده بماند. بچه‌ها نسبت به بزرگ‌ترها در حدود 3 برابر به اين انگل حساس‌ترند و به نظر مي‌رسد كه با افزايش سن، بدن كم‌كم نسبت به آن مقاوم‌تر مي‌شود ولي اين به معني عدم مبتلا شدن بزرگترها نيست و گاهي تمام اعضاي خانواده به اين انگل مبتلا مي شوند.
در بيشتر موارد، ابتلا به ژيارديوز هيچ علامتي ايجاد نمي‌كند، اما اگر اين بيماري ايجاد علامت كند، معمولا باعث اسهال مي‌شود كه در آن خون يا موكوس ديده نمي‌شود. دربدن فردي كه مبتلا به ژيارديوز شده جذب چربي‌ها از دستگاه گوارش به درستي انجام نمي‌شود، در نتيجه چربي موجود در غذا جذب نشده و با مدفوع دفع مي‌شود كه باعث ايجاد بوي بسيار بد مدفوع مي‌گردد. علايم ديگري هم ممكن است در اين بيماري ديده شوند. مثلاً برخي بچه‌هاي مبتلا از دردهاي شكمي شكايت مي‌كنند كه البته خيلي شديد نيست. در مبتلايان به اين بيماري ميزان گاز روده‌ها زياد شده و بوي بسيار بدي دارد و مي‌تواند باعث ايجاد نفخ شكم هم بشود. بي‌اشتهايي از علايم ديگري است كه در مبتلايان به ژيارديوز ديده مي‌شود و مي‌تواند از علت‌هاي عدم وزن‌گيري در بچه‌ها باشد. گاهي اوقات تهوع و استفراغ و تب بسيار خفيف هم در اين بيماران ديده مي‌‌شود.
اين علامت‌ها ممكن است به مدت 5 تا 7 روز وجود داشته باشند و اگر بيشتر از اين ادامه پيدا كنند باعث مي‌شود كه وزن‌گيري كودك دچار اختلال شود. گاهي اوقات هم بيماري به فرم مزمن تبديل مي‌شود كه در آن دل‌‌درد در بالاي ناف، گازهاي روده‌اي زياد و بدبو و بوي بد دهان و رنگ‌پريدگي ممكن است ايجاد شود. آيا ژيارديوز مسري است؟
افرادي كه مبتلا به اين انگل هستند، آن را در مدفوع خود دفع مي‌كنند كه در صورت عدم دفع بهداشتي مدفوع مي‌تواند باعث آلودگي آب‌ها، استخرها و منابع طبيعي آب مثل چشمه‌ها و.... شود. علاوه بر آب، تمام غذاهاي خامي كه به نحوي با آب آلوده تماس داشته باشند و از جمله ميوه‌ها و سبزي‌ها مي‌توانند باعث آلودگي ساير افراد شوند، و يا متصديان مراكز تهيه و توزيع مواد غذائي اگر به اين بيماري مبتلا باشند ممكن است در روز دهها نفر را آلوده كنند و لذا يكي از دلايل تاكيد مامورين بهداشت بر انجام تست هاي تندرستي ولزوم داشتن كارت گواهي تندرستي احتمال انتقال بيماريهاي انگلي و عفوني و از جمله ژيارديا مي باشد، براي پيشگيري از ابتلا به اين انگل بايد نكات زير را رعايت كرد: - حتماً از آب آشاميدني مطمئن و سالم استفاده كنيد و در پارك‌ها، به علايم هشدار آب توجه كرده و در خارج از شهر از آب چشمه‌ها و رودخانه‌ها براي نوشيدن و يا شستشوي ظروف يا ميوه استفاده نكنيد. - ميوه و سبزي خام را با دقت شسته و ضدعفوني كنيد.
- قبل از انجام آشپزي دستتان را تميز بشوييد. - بعد از رفتن به دستشويي حتماً دستتان را با آب و صابون بشوييد و مراقب باشيد بچه‌ها هم حتماً‌ اين كار را انجام دهند. - چنانچه علائمي كه در بالا گفته شد در خود يا يكي از اعضاء خانواده مشاهده شد نسبت به مراجعه به پزشك و انجام تست آزمايشگاهي اقدام تا در صورت ابتلا به اين بيماري انگلي به درمان آن بپردازيد. تشخيص و درمان ژيارديوز
براي تشخيص ژيارديوز، بايد آزمايش مدفوع انجام داد كه البته ممكن است يك بار آزمايش بيماري را نشان ندهد. به همين جهت اغلب براي تشخيص آن سه نوبت آزمايش لازم است. چنانچه پاسخ تست مثبت باشد درمان با مصرف داروي موثر بر عامل اين بيماري شروع مي شود . توجه داشته باشيد كه نوع دارو و چگونگي مصرف آن را پزشك تعيين مينمايد. وقتي فردي در مواجهه با عامل اين بيماري ( آب يا غذاي آلوده) قرار مي‌گيرد، در حدود 1 تا 3 هفته بعد ممكن است به اين بيماري مبتلا شود. با درمان آنتي‌بيوتيكي اين بيماري پس از 5 تا 7 روز بهبود مي‌يابد اما بدون درمان گاهي تا 6 هفته يا حتي طولاني‌تر هم ادامه پيدا مي‌كند. و از عواقب آن علاوه بر تاثيرات بد بر بدن خود شخص مبتلا انتقال و انتشار بيماري در بين اعضاء خانواده همكاران ، همكلاسان و يا مشتريان مراكز تهيه مواد غذائي است كه در نهايت موجب انتشار عمومي اين بيماري در جامعه ميگردد

عنوان: لپتوسپيروز يا زردي موشي ( Leptospirosis )

عامل:انواع سروتیپهای لپتوسپیرا
راه انتقال: مستقیم.دستگاه گوارش.پوست و مخاطات.
حاملهای بیجان میزبانهای معمول مهره دار غیرانسانی: سگ.گاو.جوندگان
شیوع در انسان: پراکنده و انفرادی
خطر عفونت در انسان: جدی
درحال حاضر یکی از مشکلات بزرگ بهداشتی در دنیاست.انسان ممکن است ازطریق تماس با اکثر حیوانات اهلی آلوده وگاهی جوندگان اهلی ووحشی ویا مستقیما از طریق ادرار سگ که حامل لپتوسپیرا باشد و میتواند آب وغذا را آلوده کند مبتلا شود.
این عوامل مارپیچ ازنظر سرولوجیکی متفاوت و بیش از 20 سروتیپ دارد.
لپتوسپیرا ایکتروهموراجیا در انسان یرقان اسپیروکتی را که به بیماری Weil's disease معروف است ایجاد کند.
این عوامل نه تنها در سگ بلکه در گوشتخواران وحشی و حیوانات خونسرد هم دیده وجدا شده است.گربه در مقایسه با سگ ودیگر حیوانات اگر چه در معرض آلودگی قرار میگیرد ولی ظاهرا مقاوم است.
تماس دستها با ادرار آلوده براحتی از راه دهان یا خراش پوستی بیماری را به انسان منتقل میکند وبیماری *تب کانیکولا* راایجاد میکند.آلودگی از طریق استحمام وشنا در آب استخر های آلوده ونهرهای آلوده به ادرار حیوانات ناقل ممکن است.
درانسان بیماری بطور ناگهانی با سردرد و بیقراری وتب شدید و لرزواستفراغ ودرد عضلات وقرمزی یا پرخونی چشم ظاهر میشود.
دراین مرحله عوامل در خون بوده وبیش از 50 درصد از بیماران نشانه های ابتلا دستگاه ادراری با ظهور پروتیین در ادرار را نشان میدهند.در20 درصد از موارد نشانیهای یرقان وظهور دانه های قرمزروی پوست وجوددارد.
علايم خواب آلودگی و افزایش تحریک پذیری همراه بابروز واکنش انقباضی عضلات منبسط کننده دلایلی بر وجوداحتمالی انسفالیت خواهد بود.مننجیت وهپاتیت ونفریت وتبهایی که علل نا مشخصی ندارند پزشک را مشکوک میکند.
عامل بیماری ممکن است حتی تا 11 ماه پس از شروع بیماری علیرغم مصرف دارو از طریق ادرارز بیمار دفع شود.
درمان:پنی سیلین.استرپتومایسین و گاها تتراسایکلین(بسته به شدت بیماری دیالیز صفاقی یا خونی)
پیشگیری:از بین بردن مخازن بیماری مخصوصا موشها.همچنین سگها باید در مقابل بیماری واکسینه شوند.
لازم به ذکر است موشها با گاز گرفتن یکدیگر میکروب را منتقل میکنند.